ἄρρατος: Difference between revisions

From LSJ

Δεῖ τοὺς φιλοῦντας πίστιν, οὐ λόγους ἔχειν → Non bene stat intra verba amicorum fidesVertrauen müssen Freunde sich, viel reden nicht

Menander, Monostichoi, 115
(3)
(1b)
Line 21: Line 21:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''ἄρρατος:''' -ον ([[ῥαίω]]), γερός, [[σκληρός]], [[στερεός]], σε Πλάτ.
|lsmtext='''ἄρρατος:''' -ον ([[ῥαίω]]), γερός, [[σκληρός]], [[στερεός]], σε Πλάτ.
}}
{{elru
|elrutext='''ἄρρατος:''' Plat. = [[ἀρραγής]].
}}
}}

Revision as of 17:20, 31 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἄρρᾱτος Medium diacritics: ἄρρατος Low diacritics: άρρατος Capitals: ΑΡΡΑΤΟΣ
Transliteration A: árratos Transliteration B: arratos Transliteration C: arratos Beta Code: a)/rratos

English (LSJ)

ον,

   A = σκληρός, ἀμετάστροφος, Pl.Cra.407d; ἄ. καὶ μνήμων Id.R.535c; θάρσος prob. l. in Id.Ax.365a; ἀνέρος ἀρράτοιο Euph. 24.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qu’on ne peut briser, solide.
Étymologie: ἀ, ῥαίω.

Spanish (DGE)

(ἄρρᾱτος) -ον
irrompible, inquebrantable de hombres o cualidades varoniles κατὰ τὸ σκληρόν τε καὶ ἀμετάστροφον, ὃ δὴ «ἄρρατον» καλεῖται Pl.Cra.407d, μνήμων δὴ καὶ ἄ. Pl.R.535c, θάρσος Pl.Ax.365a, ἀνέρος ἀρράτοιο Euph.32.

• Etimología: Etim. dud. Quizá de la raíz *u̯er-t- ‘volver’, lat. uertō, etc.

Greek Monolingual

ἄρρατος, -ον (Α)
ο σκληρός, ο άκαμπτος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβ. ετυμολ. < α-Fρᾰτ-ος. Ο τ. ανάγεται πιθ. σε IE. ρίζα wert- «στρέφω, γυρίζω» και συνδέεται με το λατ. vertō «στρέφω» (πρβλ. δωρ. ρτάνᾱν «κουτάλι»)].

Greek Monotonic

ἄρρατος: -ον (ῥαίω), γερός, σκληρός, στερεός, σε Πλάτ.

Russian (Dvoretsky)

ἄρρατος: Plat. = ἀρραγής.