εὐρυμέδων

English (LSJ)

οντος, ὁ,

   A = εὐρυκρείων, of αἰθήρ, Emp.135.1; Ποσειδάν Pi.O.8.31; γόνον εὐ. Κρόνου, i.e. Chiron, Id.P.3.4:—in Hom. only as pr. n.; so also fem. Εὐρυμέδουσα.

German (Pape)

[Seite 1095] οντος, = εὐρυκρείων, Ποσειδᾶν Pind. Ol. 8, 31, Χείρων P. 3, 4; auch αἰθήρ, sich weithin erstreckend, Empedocl. 380.

Greek (Liddell-Scott)

εὐρυμέδων: -οντος, ὁ, = εὐρυκρείων, περὶ τοῦ αἰθέρος, Ἐμπεδ. 438· ἐπὶ τοῦ Ποσειδῶνος, Πινδ. Ο. 8. 41· περὶ τοῦ Χείρωνος, ὁ αὐτ. ἐν Π. 3. 5: -παρ’ Ὁμ. μόνον ὡς κύριον ὄνομα· οὕτω καὶ θηλ. Εὐρυμέδουσα.

French (Bailly abrégé)

οντος;
adj. m.
qui règne au loin.
Étymologie: εὐρύς, μέδω.

English (Slater)

εὐρῠμέδων
   1 widely ruling εὐρυμέδων τε Ποσειδάν (O. 8.31) Οὐρανίδα γόνον εὐρυμέδοντα Κρόνου (sc. Χίρωνα) (P. 3.4)

Greek Monolingual

εὐρυμέδων, -οντος, ὁ (θηλ. εὐρυμέδουσα) (Α)
ο ευρυκρείων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευρυ- + μέδων «κυβερνήτης»].

Greek Monotonic

εὐρυμέδων: -οντος, ὁ, = εὐρυκρείων, σε Πίνδ.

Russian (Dvoretsky)

εὐρῠμέδων: οντος adj.
1) далеко простирающий свою власть (Ποσειδᾶν Plut.);
2) широко раскинувшийся (αἰθήρ Emped.).