προσίσχω: Difference between revisions
Ὅρκον δὲ φεῦγε καὶ δικαίως κἀδίκως (κἂν δικαίως ὀμνύῃς) → Iurare fugias, vere, falso, haud interest → Zu schwören meide, gleich ob richtig oder falsch
(6) |
(4) |
||
Line 24: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''προσίσχω:''' = [[προσέχω]]. | |lsmtext='''προσίσχω:''' = [[προσέχω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''προσίσχω:''' (= [[προσέχω]])<br /><b class="num">1)</b> приставлять, упирать (τὴν ἀσπίδα πρὸς τὸ [[δάπεδον]] Her.);<br /><b class="num">2)</b> направлять, приводить (πρῷραν Μαλέᾳ Eur.);<br /><b class="num">3)</b> (sc. ναῦν) приплывать, прибывать, причаливать (πρὸς τὴν Σίφνον, ἐς Κύζικον, τῇ γῇ Her.);<br /><b class="num">4)</b> med. прилипать, приставать ([[ὥσπερ]] [[λεπάς]] τινι Arph.). | |||
}} | }} |
Revision as of 03:04, 1 January 2019
English (LSJ)
A = προσέχω (q.v.).
German (Pape)
[Seite 767] = προσέχω, häufig bei Her., der beide Formen braucht, Etwas wogegen halten, τὴν ἀσπίδα πρὸς τὸ δάπεδον, 4, 200; bes. in der scheinbar intr. Bdtg von Seefahrenden, hinanfahren, anlanden, 3, 136. 4, 76. 157. 6, 99; Eur. sagt vollssändig Μαλέᾳ προσίσχων πρώραν, Or. 362; τῆς νήσου τοῖς ἐσχάτοις, Thuc. 4, 30. – Med. sich woran halten, woran haften, ὥςπερ λεπὰς τῷ μειρακίῳ προσίσχεται, Ar. Plut. 1096; Theophr.
Greek (Liddell-Scott)
προσίσχω: προσέχω, ὃ ἴδε.
French (Bailly abrégé)
f. προσσχήσω, les autres temps se confondent avec ceux de προσέχω;
1 tr. appuyer contre : τι πρός τι appuyer une ch. contre une autre;
2 intr. (s.e. ναῦν) aborder contre litt. arrêter un navire contre, avec πρός ou ἐς et l’acc. ou avec le dat.;
Moy. προσίσχομαι se tenir contre, s’attacher à, τινι.
Étymologie: πρός, ἴσχω.
Greek Monolingual
Α
(δ. τ.) προσέχω.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + ἴσχω, άλλος τ. του ἔχω].
Greek Monotonic
προσίσχω: = προσέχω.
Russian (Dvoretsky)
προσίσχω: (= προσέχω)
1) приставлять, упирать (τὴν ἀσπίδα πρὸς τὸ δάπεδον Her.);
2) направлять, приводить (πρῷραν Μαλέᾳ Eur.);
3) (sc. ναῦν) приплывать, прибывать, причаливать (πρὸς τὴν Σίφνον, ἐς Κύζικον, τῇ γῇ Her.);
4) med. прилипать, приставать (ὥσπερ λεπάς τινι Arph.).