ἀμφίπολις: Difference between revisions
ἐπεὰν νῶτον ὑὸς δελεάσῃ περὶ ἄγκιστρον, μετιεῖ ἐς μέσον τὸν ποταμόν, ὁ κροκόδειλος ἵεται κατὰ τὴν φωνήν, ἐντυχὼν δὲ τῷ νώτῳ καταπίνει → when he has baited a hog's back onto a hook, he throws it into the middle of the river, ... the crocodile lunges toward the voice of a squealing piglet, and having come upon the hogback, swallows it
(2) |
(1a) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀμφίπολις:''' ποιητ. [[ἀμφί]]-πτολις, <i>ὁ</i>, <i>ἡ</i>,<br /><b class="num">I.</b> αυτός που περικυκλώνει την πόλη, για πόλη που αλώνεται μέσω αποκλεισμού, σε Αισχύλ.<br /><b class="num">II.</b> ως θηλ. ουσ., πόλη [[μεταξύ]] [[δύο]] θαλασσών ή ποταμών, σε Θουκ. | |lsmtext='''ἀμφίπολις:''' ποιητ. [[ἀμφί]]-πτολις, <i>ὁ</i>, <i>ἡ</i>,<br /><b class="num">I.</b> αυτός που περικυκλώνει την πόλη, για πόλη που αλώνεται μέσω αποκλεισμού, σε Αισχύλ.<br /><b class="num">II.</b> ως θηλ. ουσ., πόλη [[μεταξύ]] [[δύο]] θαλασσών ή ποταμών, σε Θουκ. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=<br /><b class="num">I.</b> encompassing a [[city]], of a [[city]] taken by [[blockade]], Aesch.<br /><b class="num">II.</b> as fem. Subst. a [[city]] [[between]] two seas or rivers, Thuc. | |||
}} | }} |
Revision as of 11:25, 9 January 2019
English (LSJ)
poet. ἀμφίπτολις, ὁ, ἡ,
A encompassing city, ἀνάγκη ἀμφίπτολις A.Ch.75 (lyr.). II Subst. ἀ., ἡ, city encompassed by a river, as pr. n., Th.4.102, etc.
Greek (Liddell-Scott)
ἀμφίπολις: ποιητ. ἀμφίπτολις, ὁ, ἡ, ὁ περιβάλλων ἢ ἡ περιβάλλουσα πόλιν τινά ἀνάγκη ἀμφίπτολις, necessitas urbi circumdata (Βλωμφ.), ἐπὶ πόλεως ἁλούσης δι’ ἀποκλεισμοῦ, Αἰσχύλ. Χο. 74· πρβλ. ἀμφιτειχής. ΙΙ. ὡς οὐσ. ἀμφίπολις, ἡ μεταξὺ δύο θαλασσῶν ἢ ποταμῶν πόλις, ἴδε Θουκ. 4. 102.
Greek Monolingual
ἀμφίπολις και ποιητ. ἀμφίπτολις, ο, η (Α)
1. αυτός που περιβάλλει μια πόλη
2. (το θηλυκό ως ουσ.) ἡ ἀμφίπολις
α) πόλη που έχει και από τις δύο πλευρές της ποτάμι (τον Στρυμόνα)
β) πόλη έτσι χτισμένη ώστε να είναι και ηπειρωτική και παραθαλάσσια (Θουκ. 4, 102).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀμφι- + πόλις.
Greek Monotonic
ἀμφίπολις: ποιητ. ἀμφί-πτολις, ὁ, ἡ,
I. αυτός που περικυκλώνει την πόλη, για πόλη που αλώνεται μέσω αποκλεισμού, σε Αισχύλ.
II. ως θηλ. ουσ., πόλη μεταξύ δύο θαλασσών ή ποταμών, σε Θουκ.
Middle Liddell
I. encompassing a city, of a city taken by blockade, Aesch.
II. as fem. Subst. a city between two seas or rivers, Thuc.