ἀείμνηστος

English (LSJ)

ον,

   A had in everlasting remembrance, ἔργον A.Pers. 760; τάφος S.Aj.1166, E.IA1531 (lyr.), etc.; μετ' ἀ. μαρτυρίου Th. 1.33; τρόπαια Lys.2.20: Comp., Id.26.4; ἅπασι ἀ. ἡ ἁμαρτία Antipho 5.79; ἀρετή Isoc.9.4; χάριτες PLips.35.22 (iv A. D.). Adv. -τως Aeschin.2.180, PLond.3.854.12 (i A. D.).

German (Pape)

[Seite 39] (ἀειμνήστη Ep. ad. 721 (App. 197), stets erwähnt, stets gepriesen, τάφος Soph. Ai. 1145; Ἀθῆναι Lys. 6, 25; ἔργα 2, 19; ewig, μαρτύριον Thuc. 1, 33; κλέος Xen. Cyn. 1, 6; δόξαι Isocr. 10, 17; ὀργὴν ἔχειν 4, 157, u. öfter bei den Rednern. – Cempar., Lys. 26, 4. – Adv., Aesch. 2, 180.

Greek (Liddell-Scott)

ἀείμνηστος: -ον, ὁ πάντοτε μνημονευόμενος, ὁ ἄξιος διαρκοῦς μνήμης· ἔργον, Αἰσχύλ. Πέρσ. 760· τάφος, Σοφ. Αἴ. 1166. Εὐρ. κτλ., μετ’ ἀειμν. μαρτυρίου, Θουκ. 1. 33: - τροπαῖα, Λυσ. 192, 24· ἅπασιν ἀείμν. ἡ ἁμαρτία, Ἀντιφῶν 138, 34. - Ἐπίρρ. -τως, Αἰσχίν. 52. 22.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
éternellement mémorable.
Étymologie: ἀεί, μιμνῄσκομαι.

Greek Monotonic

ἀείμνηστος: -ον (μνάομαι), άξιος διαρκούς μνήμης, αυτός που μνημονεύεται πάντοτε, σε Τραγ., Θουκ.· επίρρ. -τως, σε Αισχίν.

Russian (Dvoretsky)

ἀείμνηστος: незабываемый, незабвенный, достопамятный (ἔργον Aesch.; τάφος Soph.; κλέος Xen.; τρόπαια Lys.; δόξα Isocr., Plut.): μετ᾽ ἀειμνήστου μαρτυρίου χάρις Thuc. благодеяние, память о котором никогда не изгладится; ἄείμνηστον τὴν ὀργὴν πρός τινα ἔχειν Isocr. хранить неугасимый гнев на кого-л.; ἐξ ὅσου Ἀθῆναι ἀείμνηστοί εἰσιν Lys. с тех пор, как Афины стали достопамятным городом, т. е. с самого основания Афин.

Middle Liddell

μνάομαι
ever to be remembered, Trag., Thuc. adv. -τως, Aeschin.