γαμοκλόπος: Difference between revisions
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
(1b) |
(1a) |
||
| Line 30: | Line 30: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''γᾰμοκλόπος:''' ὁ похититель чужой жены (sc. [[Πάρις]] Anth.). | |elrutext='''γᾰμοκλόπος:''' ὁ похититель чужой жены (sc. [[Πάρις]] Anth.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[κλέπτω]]<br />adulterous, Anth. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:39, 9 January 2019
English (LSJ)
ον, (κλέπτω)
A adulterous, AP9.475, Tryph.45, Nonn.D.3.377, al.
German (Pape)
[Seite 473] verstohlen heirathend, buhlend, Anth. IX, 475; Nonn. D. 3, 377 u. öfter.
Greek (Liddell-Scott)
γαμοκλόπος: -ον, (κλέπτω) μοιχευτικός, μοιχός, Ἀνθ. Π. 9. 475, Τρυφ. 45.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
adultère.
Étymologie: γάμος, κλέπτω.
Spanish (DGE)
(γᾰμοκλόπος) -ου, ὁ 1 ladrón de esposas, adúlterode Paris AP 9.475, Δηιφόβοιο γαμοκλόπον ὕβριν Triph.45
•amante furtivo Ἄρης Nonn.D.3.377, 6.97, ὄμβρον ἔχευε γαμοκλόπον ref. al amor de Zeus por Dánae, Nonn.D.47.545, cf. 42.120.
2 como epít. de Κύπρις que protege los amores furtivos, ICr.3.4.37.5 (Itanos II/I a.C.).
Greek Monolingual
γαμοκλόπος, ο (AM)
1. ο μοιχός
2. αυτός που ταιριάζει σε μοιχό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < γάμος + -κλοπος < κλέπτω.
Greek Monotonic
γᾰμοκλόπος: -ον, μοιχευτικός, μοιχός, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
γᾰμοκλόπος: ὁ похититель чужой жены (sc. Πάρις Anth.).
Middle Liddell
κλέπτω
adulterous, Anth.
