λυσσομανής: Difference between revisions
From LSJ
βωμὸν Ἀριστοτέλης ἱδρύσατο τόνδε Πλάτωνος, ἀνδρὸς ὃν οὐδ' αἰνεῖν τοῖσι κακοῖσι θέμις → Aristotle had this altar of Plato set up — Plato, a man whom the wicked dare not even mention in praise
m (Text replacement - "''' <b class="num">1)" to "'''<br /><b class="num">1)") |
(1ba) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''λυσσομᾰνής:'''<br /><b class="num">1)</b> яростный, страшный в своей ярости ([[κακόν]] Anth.);<br /><b class="num">2)</b> развевающийся как у безумного (πλόκαμοι Anth.). | |elrutext='''λυσσομᾰνής:'''<br /><b class="num">1)</b> яростный, страшный в своей ярости ([[κακόν]] Anth.);<br /><b class="num">2)</b> развевающийся как у безумного (πλόκαμοι Anth.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=λυσσο-μᾰνής, ές [[μαίνομαι]]<br />[[raging]] mad, Anth. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 03:55, 10 January 2019
English (LSJ)
ές,
A raving mad, AP11.232 (Call. Arg.); πλόκαμοι ib.6.219 (Antip.).
Greek (Liddell-Scott)
λυσσομᾰνής: -ές, ὁ λυσσηδὸν μαινόμενος, Ἀνθ. Π. 11. 232· πλόκαμοι αὐτόθι 6. 219.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
1 enragé, furieux;
2 qui appartient à une personne furieuse.
Étymologie: λύσσα, μαίνομαι.
Greek Monolingual
-ές (Α λυσσομανής, -ές)
μανιώδης, λυσσώδης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λύσσα + -μανής].
Greek Monotonic
λυσσομᾰνής: -ές (μαίνομαι), αυτός που έχει μανιώδη, λυσσώδη ορμή, λυσσασμένος, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
λυσσομᾰνής:
1) яростный, страшный в своей ярости (κακόν Anth.);
2) развевающийся как у безумного (πλόκαμοι Anth.).
