ὁμιλητός: Difference between revisions
περὶ ἀλόγων γραμμῶν καὶ ναστῶν → on incommensurable lines and solids
(3b) |
(1ba) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ὁμῑλητός:''' общительный, доступный: οὐχ ὁμιλητὸν [[θράσος]] Aesch. невыносимое высокомерие. | |elrutext='''ὁμῑλητός:''' общительный, доступный: οὐχ ὁμιλητὸν [[θράσος]] Aesch. невыносимое высокомерие. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=ὁμῑλητός, ή, όν [[ὁμιλέω]]<br />with whom one may [[consort]], οὐχ [[ὁμιλητός]] [[unapproachable]], Aesch. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 04:40, 10 January 2019
English (LSJ)
ή, όν,
A with whom one may converse or consort, οὐχ ὁ. θράσος A.Th.189. II τὸ ὁ. conversation, social intercourse, Herm.in Phdr.p.183A.
German (Pape)
[Seite 331] mit dem man umgehen, verkehren kann, οὐχ ὁμιλητός, dem man nicht nahen darf, wild, furchtbar, οὐχ ὁμιλητὸν θράσος, Aesch. Spt. 171.
Greek (Liddell-Scott)
ὁμῑλητός: -ή, -όν, ὁ μεθ' οὗ τις δύναται νὰ ἔλθῃ εἰς ὁμιλίαν, νὰ συναναστραφῇ, οὐχ ὁμ. θράσος Αἰσχύλ. Θήβ. 189.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
avec qui l’on peut lier commerce, sociable.
Étymologie: ὁμιλέω.
Greek Monotonic
ὁμῑλητός: -ή, -όν (ὁμιλέω), αυτός τον οποίο μπορεί να συναναστραφεί κάποιος, οὐχ ὁμιλητός, απρόσιτος, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
ὁμῑλητός: общительный, доступный: οὐχ ὁμιλητὸν θράσος Aesch. невыносимое высокомерие.
Middle Liddell
ὁμῑλητός, ή, όν ὁμιλέω
with whom one may consort, οὐχ ὁμιλητός unapproachable, Aesch.
