θεόκραντος: Difference between revisions
Χρηστὸς πονηροῖς οὐ τιτρώσκεται λόγοις → Non vulneratur vir bonus verbo improbo → Ein böses Wort verwundet keinen guten Mann
(1ab) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=theokrantos | |Transliteration C=theokrantos | ||
|Beta Code=qeo/krantos | |Beta Code=qeo/krantos | ||
|Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[accomplished]] or <b class="b2">wrought by the gods</b>, <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>1488</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 15:25, 28 June 2020
English (LSJ)
ον,
A accomplished or wrought by the gods, A.Ag.1488.
German (Pape)
[Seite 1196] von Gott vollendet, Aesch. Ag. 1499; Christod. ecphr. 98.
Greek (Liddell-Scott)
θεόκραντος: -ον, τελεσθεὶς ἢ ποιηθεὶς ὑπὸ τῶν θεῶν, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1488, Χριστόδ. Ἐκφρ. 98.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
accompli par les dieux.
Étymologie: θεός, κραίνω.
Greek Monolingual
θεόκραντος, -ον (Α)
αυτός που εκτελέστηκε ή δημιουργήθηκε από τους θεούς («τὶ τῶν δ'οὐ θεόκραντόν έστιν», Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο- + -κραντος (< κραίνω «πραγματοποιώ»), πρβλ. δημό-κραντος, πολεμό-κραντος].
Greek Monotonic
θεόκραντος: -ον (κραίνω), αυτός που έχει φτιαχτεί, έχει δουλευθεί από τους θεούς, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
θεόκραντος: свершенный богами (τί τῶνδ᾽ οὐ θεόχραντόν ἐστιν; Aesch.).
