κριμνίτης: Difference between revisions

From LSJ

Θνητοὶ γεγῶτες μὴ φρονεῖθ' ὑπὲρ θεούς → Supra deum ne sapito, mortalis satus → Als Menschenkinder denkt nicht über Götter nach

Menander, Monostichoi, 243
(21)
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=krimnitis
|Transliteration C=krimnitis
|Beta Code=krimni/ths
|Beta Code=krimni/ths
|Definition=[<b class="b3">ῑτ] ἄρτος, ὁ</b>, bread <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">made of</b> <b class="b3">κρίμνον</b>, <b class="b2">coarse</b> bread, <span class="bibl">Archestr.<span class="title">Fr.</span>4.13</span> (<b class="b3">κριμματίαν</b> codd.), Iatrocl. ap. <span class="bibl">Ath.14.646a</span>.</span>
|Definition=[<b class="b3">ῑτ] ἄρτος, ὁ</b>, bread <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">made of</b> <b class="b3">κρίμνον</b>, [[coarse]] bread, <span class="bibl">Archestr.<span class="title">Fr.</span>4.13</span> (<b class="b3">κριμματίαν</b> codd.), Iatrocl. ap. <span class="bibl">Ath.14.646a</span>.</span>
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 16:35, 28 June 2020

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κριμνίτης Medium diacritics: κριμνίτης Low diacritics: κριμνίτης Capitals: ΚΡΙΜΝΙΤΗΣ
Transliteration A: krimnítēs Transliteration B: krimnitēs Transliteration C: krimnitis Beta Code: krimni/ths

English (LSJ)

[ῑτ] ἄρτος, ὁ, bread

   A made of κρίμνον, coarse bread, Archestr.Fr.4.13 (κριμματίαν codd.), Iatrocl. ap. Ath.14.646a.

German (Pape)

[Seite 1509] πλακοῦς, Kuchen von κρίμνον gebacken, Ath. XIV, 646 a. Dasselbe ist bei Hesych. κριμνῆστις, πλακοῦντος εἶδος.

Greek (Liddell-Scott)

κριμνίτης: ἄρτος, ὁ, ἄρτος πεποιημένος ἐκ κρίμνου, φαῦλος, πρόστυχος ἄρτος, Ἀθήν. 646Α· ― οὕτω κριμνατίας ἄρτος (κοινῶς κριμμ-), Ἀρχέστρ. αὐτόθι 112Β.

Greek Monolingual

κριμνίτης, ὁ (Α) κρίμνον
φρ. «κριμνίτης ἄρτος» — άρτος παρασκευασμένος από χοντροαλεσμένο κριθάρι, κατώτερης ποιότητας ψωμί.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κρίμνον + -ίτης, κατάλ. που απαντά και σε άλλες ονομασίες άρτων (πρβλ. ζυμ-ίτης, ιπν-ίτης].