φωνητός: Difference between revisions

From LSJ

Μετὰ τὴν δόσιν τάχιστα γηράσκει χάρις → Post munera cito consenescit gratia → Gleich nach der Gabe altert äußerst schnell der Dank

Menander, Monostichoi, 347
(1b)
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=fonitos
|Transliteration C=fonitos
|Beta Code=fwnhto/s
|Beta Code=fwnhto/s
|Definition=ή, όν, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">to be spoken</b>, ἅ τ' οὐ φωνητὰ πρὸς ἀνδρός <span class="title">AP</span>6.210 (Philet.). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> <b class="b2">utterable</b>, <b class="b3">τὸ ἔσχατον φ</b>., opp. <b class="b3">τὸ πρῶτον ἀκουστόν</b>, <span class="bibl">Nicom.<span class="title">Harm.</span>2</span>.</span>
|Definition=ή, όν, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">to be spoken</b>, ἅ τ' οὐ φωνητὰ πρὸς ἀνδρός <span class="title">AP</span>6.210 (Philet.). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> [[utterable]], <b class="b3">τὸ ἔσχατον φ</b>., opp. <b class="b3">τὸ πρῶτον ἀκουστόν</b>, <span class="bibl">Nicom.<span class="title">Harm.</span>2</span>.</span>
}}
}}
{{ls
{{ls

Revision as of 21:10, 28 June 2020

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: φωνητός Medium diacritics: φωνητός Low diacritics: φωνητός Capitals: ΦΩΝΗΤΟΣ
Transliteration A: phōnētós Transliteration B: phōnētos Transliteration C: fonitos Beta Code: fwnhto/s

English (LSJ)

ή, όν,

   A to be spoken, ἅ τ' οὐ φωνητὰ πρὸς ἀνδρός AP6.210 (Philet.).    II utterable, τὸ ἔσχατον φ., opp. τὸ πρῶτον ἀκουστόν, Nicom.Harm.2.

Greek (Liddell-Scott)

φωνητός: -ή, -όν, λεκτός, ἅ τ’ οὐ φωνητὰ πρὸς ἄνδρας Ἀνθ. Παλατ. 6. 210.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
qu’on peut dire.
Étymologie: φωνέω.

Greek Monolingual

-ή, -όν, Α φωνῶ
αυτός που μπορεί να λεχθεί, ο λεκτός («ἅ τ' οὐ φωνητὰ πρὸς ἀνδρός», Ανθ. Παλ.).

Greek Monotonic

φωνητός: -ή, -όν (φωνέω), αυτός που έχει λεχθεί, που έχει ειπωθεί, σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

φωνητός: [adj. verb. к φωνέω выразимый словами: τὰ οὐ φωνητά Anth. невыразимое.

Middle Liddell

φωνητός, ή, όν φωνέω
to be spoken, Anth.