αὐτόροφος: Difference between revisions
Καὶ ζῶν ὁ φαῦλος καὶ θανὼν κολάζεται → Vivisque mortuisque poena instat malis → Der Schlechte wird im Leben und im Tod bestraft
(7) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=aftorofos | |Transliteration C=aftorofos | ||
|Beta Code=au)to/rofos | |Beta Code=au)to/rofos | ||
|Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">self-covered, roofed</b> or <b class="b2">vaulted by nature</b>, πέτρα <span class="bibl">Opp. <span class="title">H.</span>1.22</span>; καλάμων σκηναί <span class="bibl">D.H.1.79</span>; <b class="b3">αὐ. στέγη</b> a | |Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">self-covered, roofed</b> or <b class="b2">vaulted by nature</b>, πέτρα <span class="bibl">Opp. <span class="title">H.</span>1.22</span>; καλάμων σκηναί <span class="bibl">D.H.1.79</span>; <b class="b3">αὐ. στέγη</b> a [[natural]] roof, <span class="bibl">Ael. <span class="title">NA</span>16.17</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 10:20, 29 June 2020
English (LSJ)
ον,
A self-covered, roofed or vaulted by nature, πέτρα Opp. H.1.22; καλάμων σκηναί D.H.1.79; αὐ. στέγη a natural roof, Ael. NA16.17.
Greek (Liddell-Scott)
αὐτόροφος: -ον, ἀφ’ ἑαυτοῦ ἐστεγασμένος, ὁ ἀφ’ ἑαυτοῦ ἔχων ὀροφήν, πέτραι Ὀππ. Ἁλ. 1. 22· σκηναὶ· Διον. Ἁλ. 1. 79· αὐτόροφος στέγη, φυσικὴ στέγη, Αἰλ. π. Ζ. 16. 17.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui forme un abri naturel.
Étymologie: αὐτός, ὄροφος.
Spanish (DGE)
-ον
• Alolema(s): αὐτώροφος Gr.Naz.M.37.1439A
1 que forma techo natural πέτρα Opp.H.1.22, Eust.Op.324.51, καλάμων σκηναί D.H.1.79, μέλαθρον Nonn.D.14.67, οἶκος Gr.Naz.l.c.
2 que constituye un abrigo natural στέγη Ael.NA 16.17, κενέων Nonn.D.15.192, αὐτορόφοισιν ὑπ' οὔρεσι Orác. en ZPE 7.1971.207.6 (Dídima II d.C.).
Greek Monolingual
αὐτόροφος, -ον (AM) και αὐτώροφος, -ον (Α)
ο αφευατού στεγασμένος, αυτός που έχει φυσική οροφή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αυτ(ο)- + όροφος. Το –ω του τ. αυτώροφος βάσει του νόμου της «εκτάσεως εν συνθέσει» (πρβλ. διώροφος, τριώροφος)].
