ἀήθεια: Difference between revisions
Πονηρός ἐστι πᾶς ἀχάριστος ἄνθρωπος (Πονηρός ἐστ' ἄνθρωπος πᾶς τις † ἀχάριστος) → Ingratus omnis homo non est, quin sit malus → Ein jeder Mensch, der Dankbarkeit nicht kennt, ist schlecht
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
|||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=aitheia | |Transliteration C=aitheia | ||
|Beta Code=a)h/qeia | |Beta Code=a)h/qeia | ||
|Definition=Ion. <b class="b3">-ιη</b> [ι- metri gr.], ἡ, (ἀήθης) <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=Ion. <b class="b3">-ιη</b> [ι- metri gr.], ἡ, (ἀήθης) <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[unaccustomedness]], [[novelty]] of a situation, <span class="bibl">Batr.72</span>,<span class="bibl">Pl.<span class="title">Ti.</span>18c</span>; <b class="b3">ἀ. τινος</b> <b class="b2">inexperience of</b> a thing, <span class="bibl">Th.4.55</span>; <b class="b3">ὑπὸ ἀηθείας</b> from [[inexperience]], <span class="bibl">Pl.<span class="title">Tht.</span>175d</span>; <b class="b3">δι' ἀήθειαν</b> (cod. <b class="b3">ἀλήθ-</b>) <span class="bibl">Aen.Tact.38.3</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 23:40, 29 June 2020
English (LSJ)
Ion. -ιη [ι- metri gr.], ἡ, (ἀήθης)
A unaccustomedness, novelty of a situation, Batr.72,Pl.Ti.18c; ἀ. τινος inexperience of a thing, Th.4.55; ὑπὸ ἀηθείας from inexperience, Pl.Tht.175d; δι' ἀήθειαν (cod. ἀλήθ-) Aen.Tact.38.3.
German (Pape)
[Seite 44] ἡ, Ungewohntheit, Batrach. 72; Plat. Theaet. 175 d; τοῦ κακοπραγεῖν Thuc. 4, 55; oft Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ἀήθεια: Ἰων. ἀηθίη, [ῑ], ἡ, (ἀήθης), ἡ καινότης καταστάσεώς τινος, Βατρ. 72· ἀήθ. τινός = ἀπειρία· Θουκ. 4. 55· ὑπὸ ἀηθείας = ἐξ ἀπειρίας, Πλάτ. Θεαίτ. 175D: ― πρβλ. ἀηθία.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
manque d’habitude, inexpérience.
Étymologie: ἀήθης.
Spanish (DGE)
-ας, ἡ
• Alolema(s): ép. -είη, jón. -ίη; ἀηθία E.Hel.418, EM 462.14G.
1 falta de costumbreεἰς ἀήθειαν πίπτει E.Hel.418, ἐν δέ οἱ ἦτορ πάλλετ' ἀηθείῃ Batr.(l) 72, τὰ δὲ παιδάρια ... πίπτουσιν ... ὑπὸ ἀηθίης Hp.Morb.Sacr.12.2, ὄφρα κολῳὸν ἀηθείῃ φοβέωνται A.R.2.1064
•carácter insólito, rareza c. gen. subjet. τῶν λεχθέντων Pl.Ti.18c, τι θαυμαστὸν ἀηθείᾳ Aristid.Or.50.7.
2 con gen. obj. inexperiencia, desconocimiento του κακοπραγεῖν Th.4.55, τόλμης Plu.2.784d, τῆς πτήσεως Gp.15.2.33, ὑπὸ ἀηθείας por inexperiencia Pl.Tht.175d, Luc.DMar.6.2.
Greek Monotonic
ἀήθεια: Ιων. -ίη [ῑ], ἡ (ἀήθης), έλλειψη συνήθειας, το πρωτόγνωρο κάποιας κατάστασης, σε Βατραχομ.· ἀήθειά τινος, απειρία σε κάτι, σε Θουκ.
Russian (Dvoretsky)
ἀήθεια: ион. ἀηθείη ἡ непривычка, непривычность Batr., Plut.: ἀ. τινος Thuc. непривычка к чему-л.; ὑπὸ ἀηθείας Plat. с непривычки.
Middle Liddell
ἀήθης
unaccustomedness, Batr.; ἀήθ. τινος inexperience of a thing, Thuc.