πρόσορος: Difference between revisions
μηδὲν κοτυλίζειν, ἀλλὰ καταπάττειν χύδην → not to sell by the cupful, but to dole out indiscriminately | not to sell by retail but wholesale
(nl) |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=prosoros | |Transliteration C=prosoros | ||
|Beta Code=pro/soros | |Beta Code=pro/soros | ||
|Definition=ον, Ion. πρόσουρος Hdt. (v. infr.), once in <span class="bibl">S., <span class="title">Ph.</span>691</span>:— <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ον, Ion. πρόσουρος Hdt. (v. infr.), once in <span class="bibl">S., <span class="title">Ph.</span>691</span>:— <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[adjoining]], [[bordering on]], Αἰγύπτου τὰ πρόσουρα Λιβύῃ <span class="bibl">Hdt.2.18</span>, cf. <span class="bibl">3.97</span>, <span class="bibl">102</span>; <b class="b3">τῇ Ἀραβίῃ, π. ἐούσῃ</b> (sc. <b class="b3">τῇ Αἰγύπτῳ</b>) <span class="bibl">Id.2.12</span>; X. in Att. form, τὰ πρόσορα <span class="bibl"><span class="title">Cyr.</span>6.1.17</span>, cf. <span class="bibl">D.C.36.53</span>, <span class="bibl">Poll.1.177</span>, etc.:—in S. l.c., <b class="b3">ἵν' αὐτὸς ἦν πρόσουρος οὐκ ἔχων βάσιν, πρόσουρον</b> shd. be read.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 12:25, 30 June 2020
English (LSJ)
ον, Ion. πρόσουρος Hdt. (v. infr.), once in S., Ph.691:—
A adjoining, bordering on, Αἰγύπτου τὰ πρόσουρα Λιβύῃ Hdt.2.18, cf. 3.97, 102; τῇ Ἀραβίῃ, π. ἐούσῃ (sc. τῇ Αἰγύπτῳ) Id.2.12; X. in Att. form, τὰ πρόσορα Cyr.6.1.17, cf. D.C.36.53, Poll.1.177, etc.:—in S. l.c., ἵν' αὐτὸς ἦν πρόσουρος οὐκ ἔχων βάσιν, πρόσουρον shd. be read.
German (Pape)
[Seite 775] ion. πρόσουρος, angränzend, benachbart, τινί, Her. 2, 12. 18. 3, 97. 102. 5, 49; auch Soph. Phil. 686 hat die ion. Form πρόσουρος; Xen. Cyr. 6, 1, 17 u. A.
Greek (Liddell-Scott)
πρόσορος: -ον, ἴδε πρόσουρος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 limitrophe de, τινι;
2 confiné dans la solitude, solitaire.
Étymologie: πρός, ὅρος.
Greek Monolingual
και ιων. τ. πρόσουρος, -ον, Α
αυτός που συνορεύει με κάποιον, όμορος, γειτονικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + -ορος / -ουρος (< ὅρος / οὖρος «όριο, σύνορο»), πρβλ. όμ-ορος].
Greek Monotonic
πρόσορος: βλ. πρόσ-ουρος.
Russian (Dvoretsky)
πρόσορος: ион. πρόσουρος 2
1) сопредельный, пограничный (τῇ Ἀραβίῃ Her.; τὰ πρόσορα ὑμῖν τῆς Ἀσσυρίας Xen.);
2) живущий в одиночестве, одинокий Soph.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πρόσορος -ον, Ion. πρόσουρος [πρός, ὅρος] grenzend aan, met dat.; subst. τὰ\n πρόσορα grensgebied.
