ἀνθρακεύω: Difference between revisions
κραδίη δέ μοι ἔξω στηθέων ἐκθρῴσκει → my heart is leaping forth from my bosom, be panic-stricken, my heart is beating outside my chest
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=anthrakeyo | |Transliteration C=anthrakeyo | ||
|Beta Code=a)nqrakeu/w | |Beta Code=a)nqrakeu/w | ||
|Definition=<span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=<span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[make charcoal]], <span class="bibl">Thphr.<span class="title">HP</span>9.3.1</span>, cf. <span class="bibl">Poll.7.146</span>; τὰ ἀνθρακευόμενα [[charcoal]], <span class="bibl">Antig.<span class="title">Mir.</span>136</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">2</span> [[burn to a cinder]], ἀ. τινὰ πυρί <span class="bibl">Ar.<span class="title">Lys.</span>340</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 15:00, 1 July 2020
English (LSJ)
A make charcoal, Thphr.HP9.3.1, cf. Poll.7.146; τὰ ἀνθρακευόμενα charcoal, Antig.Mir.136. 2 burn to a cinder, ἀ. τινὰ πυρί Ar.Lys.340.
German (Pape)
[Seite 233] Kohlen brennen, Köhler sein, Sp.; γυναῖκας πυρί, Ar. Lys. 340.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνθρᾰκεύω: κάμνω ἄνθρακας, φαῦλον δὲ καὶ εἰς τὸ καίειν καὶ ἀνθρακεύειν Θεοφρ. Ἱστ. Φυτ. 3. 8, 5, καὶ 9. 3, 1, πρβλ. καὶ Πολυδ. 7. 146· «τούτους δὲ (τοὺς ἀνθρακώδεις λίθους) πᾶν τοὐναντίον πάσχειν τοῖς ἐκ τῶν ξύλων ἀνθρακευομένοις» Ἀντιγ. Καρύστ. 151. 2) καίω τι ἕως οὗ ἀνθρακωθῇ, ὡς πυρὶ χρὴ τὰς μεσαρὰς γυναῖκας ἀνθρακεύειν Ἀριστοφ. Λυσ. 340.
French (Bailly abrégé)
brûler avec du charbon, faire griller.
Étymologie: ἀνθρακεύς.
Spanish (DGE)
1 carbonear Thphr.HP 9.3.1, Poll.7.146, τὰ ἀνθρακευόμενα carbón Antig.Mir.136.
2 hacer arder πυρὶ ... τὰς μυσαρὰς γυναῖκας Ar.Lys.340.
Greek Monolingual
(Α ἀνθρακεύω)
παρασκευάζω ξυλάνθρακες
νεοελλ.
(για πλοία ή ατμομηχανές) προμηθεύομαι κάρβουνα
αρχ.
καίω κάτι ώσπου να γίνει κάρβουνο.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τύπος < ανθρακεύς.
ΠΑΡ. ανθρακευτής
νεοελλ.
ανθράκευση
αρχ.
ανθρακευτός. Η λ. μαρτυρείται από το 1889 στο Ελληνογαλλικό Λεξικό του Νικόλαου Κοντόπουλου (κατά το υδρεύω)].
Russian (Dvoretsky)
ἀνθρᾰκεύω: превращать в уголь, медленно сжигать (τινὰ πυρί Arph.).
