εὐκράδαντος: Difference between revisions
From LSJ
Μή, φίλα ψυχά, βίον ἀθάνατον σπεῦδε, τὰν δ' ἔμπρακτον ἄντλει μαχανάν → Oh! my soul do not aspire to eternal life, but exhaust the limits of the possible
(15) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)-([\w]+)<\/b>" to "$1-$2") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=efkradantos | |Transliteration C=efkradantos | ||
|Beta Code=eu)kra/dantos | |Beta Code=eu)kra/dantos | ||
|Definition=[<b class="b3">κρᾰ], ον,</b> (κρᾰδαίνω) <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=[<b class="b3">κρᾰ], ον,</b> (κρᾰδαίνω) <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[well-poised]], gloss on [[ῥαδαλός]], <span class="bibl"><span class="title">EM</span>701.53</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 15:52, 1 July 2020
English (LSJ)
[κρᾰ], ον, (κρᾰδαίνω)
A well-poised, gloss on ῥαδαλός, EM701.53.
German (Pape)
[Seite 1076] wohl geschwungen, E. M.
Greek (Liddell-Scott)
εὐκράδαντος: -ον, (κρᾰδαίνω) ὁ εὐκόλως κραδαινόμενος, σειόμενος, εὔσειστος, «ῥαδαλὸν δὲ ἀκουστέον τὸ εὐκράδαντον» Ἐτυμ. Μ. 701. 53.
Greek Monolingual
εὐκράδαντος, -ον (Α)
αυτός που κραδαίνεται, σείεται ή κλονίζεται εύκολα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -κραδαντος (< κραδαίνω), πρβλ. α-κράδαντος].