μινυρός: Difference between revisions
αὐτὸν κέκρουκας τὸν βατῆρα τοῦ λόγου → you have struck the very threshold of the argument, you have struck the most important and chiefmost point
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=minyros | |Transliteration C=minyros | ||
|Beta Code=minuro/s | |Beta Code=minuro/s | ||
|Definition=[<b class="b3">ῠ], ά, όν</b>, <span class="sense" | |Definition=[<b class="b3">ῠ], ά, όν</b>, <span class="sense"> <span class="bld">A</span> <b class="b2">complaining in a low tone, whining, whimpering</b>, μ. ὑπερσοφιστής <span class="bibl">Phryn.Com.69</span>; of young birds, [[twittering]], [[chirping]], <span class="bibl">Theoc.13.12</span>; <b class="b3">μινυρὰ θρέεσθαι</b>, = [[μινυρίζειν]], <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>1165</span> (lyr.). </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span> = [[μικρός]], Hsch.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 12:35, 11 December 2020
English (LSJ)
[ῠ], ά, όν, A complaining in a low tone, whining, whimpering, μ. ὑπερσοφιστής Phryn.Com.69; of young birds, twittering, chirping, Theoc.13.12; μινυρὰ θρέεσθαι, = μινυρίζειν, A.Ag.1165 (lyr.). II = μικρός, Hsch.
German (Pape)
[Seite 188] (vgl. κινυρός), wimmernd, winselnd, übh. von jedem leisen, schwachen Tone; μινυρὰ θρεομένας, Aesch. Ag. 1137; ὀρτάλιχοι μινυροί, Theocr. 13, 12; den Lampros nennt Phryn. bei Ath. II, 44 d μινυρὸς ὑπερσοφιστής, neben andern Bezeichnungen eines schlechten Dichters.
Greek (Liddell-Scott)
μῐνῠρός: -ά, -όν, ὁ χαμηλοφώνως παραπονούμενος, ὁ λεπτῇ φωνῇ θρηνῶν, μ. ὑπερσοφιστὴς Φρύνιχ. Κωμ. ἐν Ἀδήλ. 1· ἐπὶ μικρῶν πτηνῶν, Θεόκρ. 13. 12· μινυρὰ θρέεσθαι = μινυρίζειν, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1165· πρβλ. κινυρός. (Ἴδε ἐν λέξ. μινύθω).
French (Bailly abrégé)
ά, όν :
qui murmure d’une voix plaintive, qui gémit doucement.
Étymologie: μινύθω.
Greek Monolingual
μινυρός, -ά, -όν (Α)
1. αυτός που θρηνεί ή τραγουδά με λεπτή και αδύναμη φωνή
2. (για τους νεοσσούς τών πτηνών) αυτός που τερετίζει
3. (κατά τον Ησύχ.) «μικρός».
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. μινυρίζω.
Greek Monotonic
μῐνῠρός: -ά, -όν, αυτός που παραπονιέται χαμηλόφωνα, που μουρμουρίζει, κλαψουρίζει, σε Θεόκρ.· μινυρὰ θρέεσθαι = μινυρίζειν, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
μῐνῠρός:
1) издающий писк или пискливый (ὀρτάλιχοι Theocr.);
2) жалобный: μινυρὰ θρέεσθαι Aesch. жалобно стонать.
Middle Liddell
μῐνῠρός, ή, όν
complaining in a low tone, whining, whimpering, Theocr.; μινυρὰ θρέεσθαι = μινυρίζειν, Aesch.
