παραδοξάζω: Difference between revisions
ὁ Σιμωνίδης τὴν μὲν ζωγραφίαν ποίησιν σιωπῶσαν προσαγορεύει, τὴν δὲ ποίησιν ζωγραφίαν λαλοῦσαν → Simonides relates that a picture is a silent poem, and a poem a speaking picture | Simonides, however, calls painting inarticulate poetry and poetry articulate painting
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=paradoksazo | |Transliteration C=paradoksazo | ||
|Beta Code=paradoca/zw | |Beta Code=paradoca/zw | ||
|Definition=<span class="sense" | |Definition=<span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[make wonderful]] or [[extraordinary]], <span class="bibl">LXX <span class="title">2 Ma.</span>3.30</span>; <b class="b3">τὰς πληγάς σου</b> <b class="b2">will lay unheard-of</b> inflictions [[upon]] thee, ib.<span class="bibl"><span class="title">De.</span>28.59</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">2</span> <b class="b3">π. ἀνὰ μέσον τῶν κτηνῶν</b> [[put a mark of distinction]] between, [[separate]], ib.<span class="bibl"><span class="title">Ex.</span>9.4</span>; <b class="b3">π. τὴν γῆν</b> ib.<span class="bibl">8.22</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 15:05, 11 December 2020
English (LSJ)
A make wonderful or extraordinary, LXX 2 Ma.3.30; τὰς πληγάς σου will lay unheard-of inflictions upon thee, ib.De.28.59. 2 π. ἀνὰ μέσον τῶν κτηνῶν put a mark of distinction between, separate, ib.Ex.9.4; π. τὴν γῆν ib.8.22.
German (Pape)
[Seite 477] wunderbar machen, zum Gegenstand der Bewunderung machen, LXX.
Greek (Liddell-Scott)
παραδοξάζω: ποιῶ θαυμάσιον, ἔνδοξον, Ἑβδ. (Β΄ Μακκ. Γ΄, 30)· δοξάζω, παραδοξάσει Κύριος τὰς πληγάς σου Ἑβδ. (Δευτερ. Η΄, 59)· - ὡσαύτως ἐπὶ κακῆς σημασίας, αὐτόθι. 2) = διαστέλλω, μετὰ γεν., παραδοξάσω ἐγὼ ἀνὰ μέσον τῶν κτηνῶν Ἑβδ. (Ἔξοδ. Θ΄, 4)· π. τὴν γὴν αὐτόθι (Ἔξοδ. Η΄, 22).
Greek Monolingual
ΜΑ
καθιστώ κάτι περίφημο, αξιοθαύμαστο, έκτακτο, εκπληκτικό («τὸν κύριον εὐλόγουν τὸν παραδοξάζοντα τὸν ἑαυτοῦ τόπον», ΠΔ)
αρχ.
θέτω διακριτικό σημείο με σκοπό να διακρίνω κάτι και, συνεκδοχικά, διακρίνω, ξεχωρίζω («παραδοξάσω ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τὴν γῆν Γεσέμ», ΠΔ).
[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)- + δοξάζω «νομίζω, θεωρώ» (< δόξα «γνώμη»)].
