βρισάρματος: Difference between revisions
κεῖται μὲν γαίῃ φθίμενον δέμας, ἡ δὲ δοθεῖσα ψυχή μοι ναίει δώματ' ἐπουράνια → my body lies mouldering in the ground, but the soul entrusted to me dwells in heavenly abodes
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " " to "") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=vrisarmatos | |Transliteration C=vrisarmatos | ||
|Beta Code=brisa/rmatos | |Beta Code=brisa/rmatos | ||
|Definition=ον, (βρίθω) <span class="sense"> | |Definition=ον, (βρίθω) <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[chariot-pressing]], epith. of Ares, <span class="bibl">Hes.<span class="title">Sc.</span> 441</span>, <span class="bibl"><span class="title">h.Hom.</span>8.1</span>: [[[Θῆβαι]]] <span class="bibl">Pi.<span class="title">Dith.Oxy.</span>1604</span> <span class="bibl"><span class="title">Fr.</span>1 ii 26</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=<b>βρῑσάρμᾰτος, ον</b> <br /> | |sltr=<b>βρῑσάρμᾰτος, ον</b> <br /><b>1</b> [[powerful]] [[with]] its chariots (cf. [[βρίθω]]<br /><b>a</b>) βρισαρμάτοις ο[ (sc. Θήβαις. fr. 323 huc revocavit Snell) Δ. 2. 26. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE |
Revision as of 20:40, 29 December 2020
English (LSJ)
ον, (βρίθω) A chariot-pressing, epith. of Ares, Hes.Sc. 441, h.Hom.8.1: [[[Θῆβαι]]] Pi.Dith.Oxy.1604 Fr.1 ii 26.
German (Pape)
[Seite 464] Ἄρης, den Wagen belastend, Hes. Sc. 441; H. h. 7, 1.
Greek (Liddell-Scott)
βρῑσάρματος: -ον, (βρίθω) ὁ βαρύνων, πιέζων ὑπὸ τὸ βάρος του τὸ ἅρμα, ἐπίθ. τοῦ Ἄρεως, Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 441, Ὕμν. Ὁμ. 7. 1.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui fait plier un char sous son poids.
Étymologie: βρίθω, ἅρμα.
English (Slater)
βρῑσάρμᾰτος, ον
1 powerful with its chariots (cf. βρίθω
a) βρισαρμάτοις ο[ (sc. Θήβαις. fr. 323 huc revocavit Snell) Δ. 2. 26.
Spanish (DGE)
(βρῑσάρμᾰτος) -ον
1 que doblega con su peso los carros Ἄρης Hes.Sc.441, h.Hom.8.1.
2 abundante en carros Θῆβαι Pi.Fr.70b.26.
Greek Monolingual
βρισάρματος, -ον (Α)
εκείνος που πιέζει με το βάρος του το άρμα, σπουδαίος αρματοδρόμος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < (θ.) βρισ- (αόρ. έβρισα) του ρ. βρίθω + άρμα (-ατος)].
Greek Monotonic
βρῑσάρμᾰτος: -ον (βρίθω), αυτός που πιέζει με το βάρος του το άρμα, σε Ησίοδ.
Russian (Dvoretsky)
βρῑσάρματος: βρίθω давящий колесницу, т. е. не покидающий боевой колесницы (эпитет Арея) HH, Hes.