κατάκτης: Difference between revisions
From LSJ
Δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται → Quercu cadente, nemo ignatu abstinet → Fiel erst die Eiche, holt ein jeder Mann sich Holz
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kataktis | |Transliteration C=kataktis | ||
|Beta Code=kata/kths | |Beta Code=kata/kths | ||
|Definition=ὁ, (<span class="sense"> | |Definition=ὁ, (<span class="sense"><span class="bld">A</span> κατάγω <span class="bibl">1.4</span> b) [[visitor]], [[guest]] at an inn, <span class="bibl">Poll.7.16</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 10:45, 30 December 2020
English (LSJ)
ὁ, (A κατάγω 1.4 b) visitor, guest at an inn, Poll.7.16.
German (Pape)
[Seite 1357] ὁ, 1) (κατάγνυμι) der Zerbrecher. – 2) (κατάγω) der Herunter-, Zurückführende, Poll. 7, 16.
Greek (Liddell-Scott)
κατάκτης: ὁ, παρὰ Πολυδ. Ζ', 16, οἱ εἰς τὰ πανδοκεῖα καταγόμενοι κατάκται ἂν λέγοιντο, (πρβλ. κατάγω Ι. 3. b.), μᾶλλον ἐνεργ. ληπτέον, οἱ ὁδηγοῦντες εἰς τὰ πανδοκεῖα. 2) ἐκ τοῦ κατάγνυμι, ὁ θραύων τι.
Greek Monolingual
(I)
κατάκτης, ὁ (Α)
αυτός που καταλύει σε πανδοχείο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατάγ-ω με τη σημ. «καταλύω»].
(II)
κατάκτης, ὁ (Α)
αυτός που σπάζει κάτι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατάγ-νυμι «σπάζω»].
