ἱμαλίς: Difference between revisions
Θησεύς τινʹ ἡμάρτηκεν ἐς σʹ ἁμαρτίαν; (Euripides, Hippolytus 319) → Hath Theseus wronged thee in any wise?
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=imalis | |Transliteration C=imalis | ||
|Beta Code=i(mali/s | |Beta Code=i(mali/s | ||
|Definition=ίδος, ἡ, Syrac. epith. of Demeter, Polem. Hist.39:—hence ἱμαλιά, ἡ,= <b class="b3">τὸ ἐπίμετρον τῶν ἀλεύρων</b>, Hsch.: ἱμάλιος, α, ον, <span class="sense"> | |Definition=ίδος, ἡ, Syrac. epith. of Demeter, Polem. Hist.39:—hence ἱμαλιά, ἡ,= <b class="b3">τὸ ἐπίμετρον τῶν ἀλεύρων</b>, Hsch.: ἱμάλιος, α, ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[abundant]], Id.: as name of a month at Hierapytna, <span class="title">GDI</span>5040.4. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> Dor. word for ὁ νόστος καὶ τὰ ἐπίμετρα τῶν ἀλεύρων Trypho ap.<span class="bibl">Ath.14.618d</span>;= <b class="b3">ἐπιμύλιος ᾠδή</b>, Hsch., <span class="bibl">Poll.4.53</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 12:15, 1 January 2021
English (LSJ)
ίδος, ἡ, Syrac. epith. of Demeter, Polem. Hist.39:—hence ἱμαλιά, ἡ,= τὸ ἐπίμετρον τῶν ἀλεύρων, Hsch.: ἱμάλιος, α, ον, A abundant, Id.: as name of a month at Hierapytna, GDI5040.4. II Dor. word for ὁ νόστος καὶ τὰ ἐπίμετρα τῶν ἀλεύρων Trypho ap.Ath.14.618d;= ἐπιμύλιος ᾠδή, Hsch., Poll.4.53.
German (Pape)
[Seite 1252] ίδος, ἡ, nach Trvphon bei Ath. XIV, 618 e dor. = Νόστος, eine Mühlengottheit, ἢ τὰ ἐπίμετρα τῶν ἀλέτων, vgl. ἱμαλιά. Bei den Syrakusanern hieß so Demeter, Ath. III, 109 a X, 416 e. Nach Hesych. wie ἱμαῖος ein Müllerlied.
Greek (Liddell-Scott)
ἱμαλίς: -ίδος, ἡ, ἐπίθ. τῆς Δήμητρος παρὰ Συρακοσίοις, Πολέμων παρ’ Ἀθην. 109Α. - ἐντεῦθεν ἱμαλιά, «τὸ ἐπίμετρον τῶν ἀλεύρων. ἐπιγέννημα ἀλετρίδος, καὶ ὁ ἀπὸ τῶν ἀχύρων χνοῦς, καὶ περιουσία» Ἡσύχ. - προσέτι «ἱμάλιον· καρποφόρον, νόστιμον» ὁ αὐτ. ΙΙ. Δωρ. λέξ. ἀντὶ τοῦ ἱμαῖον μέλος, Τρύφ παρ’ Ἀθην. 618Ε.
Greek Monolingual
ἱμαλίς, ἡ (Α)
ως κύριο όν. ἡ Ἱμαλίς
επίθ. της Δήμητρας στις Συρακούσες.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἱμαλιά + επίθημα -ίς, -ίδος (πρβλ. μολυβδ-ίς, τροφαλ-ίς)].
