δύσσοος: Difference between revisions

From LSJ

Λόγος εὐχάριστος χάριτός ἐστ' ἀνταπόδοσις → Es sermo gratus pro relata gratia → Ein gutes Wort ist Dank für eine gute Tat

Menander, Monostichoi, 330
m (Text replacement - "   <span class="bld">" to "<span class="bld">")
m (Text replacement - "]]h" to "]] h")
Line 20: Line 20:
}}
}}
{{DGE
{{DGE
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">1</b> [[que no tiene salvación]], [[desdichado]]hοίδε πάντες δύσσοοι y que todos sean desdichados</i> en una defixión <i>IGDS</i> 121.29 (Camarina V a.C.), ὤμοι [[ἐγών]], τί πάθω, τί ὁ δ. Theoc.3.24.<br /><b class="num">2</b> [[difícil de ahuyentar]] τὰ μοσχία Theoc.4.45.
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">1</b> [[que no tiene salvación]], [[desdichado]] hοίδε πάντες δύσσοοι y que todos sean desdichados</i> en una defixión <i>IGDS</i> 121.29 (Camarina V a.C.), ὤμοι [[ἐγών]], τί πάθω, τί ὁ δ. Theoc.3.24.<br /><b class="num">2</b> [[difícil de ahuyentar]] τὰ μοσχία Theoc.4.45.
}}
}}
{{grml
{{grml

Revision as of 07:30, 1 August 2021

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: δύσσοος Medium diacritics: δύσσοος Low diacritics: δύσσοος Capitals: ΔΥΣΣΟΟΣ
Transliteration A: dýssoos Transliteration B: dyssoos Transliteration C: dyssoos Beta Code: du/ssoos

English (LSJ)

ον, A hard to save, ruined, Theoc.3.24; τὰ δ. the rogues, Id.4.45, cf. Riv. Indogr.8.266 (Camarina, v B. C.).

German (Pape)

[Seite 688] schwer zu retten, heillos, Theocr. 3, 24. 4, 44 u. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

δύσσοος: -ον, δυσκόλως σῳζόμενος, «χαμένος», Λατ. perditus, Θεοκρ. 3. 24· τὰ δ. (μοσχία) = ἄθλια, χαμένα, αὐτόθι 4, 45.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
difficile à sauver, à préserver.
Étymologie: δυσ-, σόος.

Spanish (DGE)

-ον
1 que no tiene salvación, desdichado hοίδε πάντες δύσσοοι y que todos sean desdichados en una defixión IGDS 121.29 (Camarina V a.C.), ὤμοι ἐγών, τί πάθω, τί ὁ δ. Theoc.3.24.
2 difícil de ahuyentar τὰ μοσχία Theoc.4.45.

Greek Monolingual

δύσσοος, -ον (Α)
(υβριστικά) αυτός που είναι δύσκολο να σωθεί, ο χαμένος.

Greek Monotonic

δύσσοος: -ον, αυτός που δύσκολα διασώζεται, χαμένος, κατεστραμμένος, σε Θεόκρ.