θεόμοιρος: Difference between revisions
From LSJ
Ἡ δ' ἁρπαγὴ μέγιστον ἀνθρώποις κακόν → Vitiorum hominibus pessimum est rapacitas → Der Menschen schlimmstes Laster ist die Gier nach Raub
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
|||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[θεόμοιρος]], -ον (Α)<br />αυτός που μετέχει στη [[θεία]] [[φύση]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>θεο</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>μοιρος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[μοίρα]]), | |mltxt=[[θεόμοιρος]], -ον (Α)<br />αυτός που μετέχει στη [[θεία]] [[φύση]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>θεο</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>μοιρος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[μοίρα]]), [[πρβλ]]. <i>ά</i>-<i>μοιρος</i>, <i>ολβιό</i>-<i>μοιρος</i>]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 09:40, 23 August 2021
English (LSJ)
ον, A partaking of the divine nature, Ecphant. ap. Stob.4.6.22; φύσις Dam.Isid.191.
German (Pape)
[Seite 1196] des Göttlichen theilhaft, Phot. 347, 7.
Greek (Liddell-Scott)
θεόμοιρος: -ον, μετέχων τῆς θείας φύσεως, Ἔκφραντ. παρὰ Στοβ. 323. 58 (ἐν τῷ θηλ. -μοίρη), Δαμασκ. ἐν τῇ Βιβλ. Φωτ. 347.
English (Slater)
θεόμοιρος, codd. (O. 3.10), (P. 5.5) v. θεόμορος.
Greek Monolingual
θεόμοιρος, -ον (Α)
αυτός που μετέχει στη θεία φύση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο- + -μοιρος (< μοίρα), πρβλ. ά-μοιρος, ολβιό-μοιρος].
