μαγεύς: Difference between revisions
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
|||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[μαγεύς]]<sub>(</sub>-έως, ὁ, ονομ. πληθ. [[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b> [[μαγῆες]] (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που ζυμώνει [[ψωμί]], [[ζυμωτής]]<br /><b>2.</b> (για σπόγγο) αυτός που απομάσσει, που σφογγίζει [[κάτι]]<br /><b>3.</b> <i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> «[[μαγῆες]]<br />οἰκονόμοι δείπνου» και «[[μαγῆες]]<br />τὰ ἄλφιτα μάττοντες».<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>μαγ</i>.- ( | |mltxt=[[μαγεύς]]<sub>(</sub>-έως, ὁ, ονομ. πληθ. [[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b> [[μαγῆες]] (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που ζυμώνει [[ψωμί]], [[ζυμωτής]]<br /><b>2.</b> (για σπόγγο) αυτός που απομάσσει, που σφογγίζει [[κάτι]]<br /><b>3.</b> <i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> «[[μαγῆες]]<br />οἰκονόμοι δείπνου» και «[[μαγῆες]]<br />τὰ ἄλφιτα μάττοντες».<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>μαγ</i>.- ([[πρβλ]]. <i>ἐ</i>-<i>μάγ</i>-<i>ην</i>, παθ. αόρ. του [[μάσσω]] «[[ζυμώνω]], [[μαλάσσω]]») <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>εύς</i> ([[πρβλ]]. [[σπορ]]-<i>εύς</i>, <i>φθορ</i>-<i>εύς</i>). Κατ' άλλους, από τ. <i>μαγή</i>]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Revision as of 14:43, 23 August 2021
English (LSJ)
έως, ὁ, (μάσσω) A one who kneads, Poll.6.64, Hsch. (pl. μαγῆες). II one who wipes, μαγῆα σπόγγον AP6.306 (Aristo).
Greek (Liddell-Scott)
μᾰγεύς: έως, ὁ, (μάσσω) ὁ τὰ ἄλφιτα μάττων, «ζυμωτής», Πολυδ. ϛʹ, 64, Ἡσύχ. ΙΙ. ὁ ἀπομάττων, σπογγίζων, μαγῆα σπόγγον Ἀνθ. Π. 6. 306.
French (Bailly abrégé)
έως;
adj. m.
qui essuie.
Étymologie: cf. μάσσω.
Greek Monolingual
μαγεύς(-έως, ὁ, ονομ. πληθ. κατά τον Ησύχ. μαγῆες (Α)
1. αυτός που ζυμώνει ψωμί, ζυμωτής
2. (για σπόγγο) αυτός που απομάσσει, που σφογγίζει κάτι
3. (κατά τον Ησύχ.) «μαγῆες
οἰκονόμοι δείπνου» και «μαγῆες
τὰ ἄλφιτα μάττοντες».
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. μαγ.- (πρβλ. ἐ-μάγ-ην, παθ. αόρ. του μάσσω «ζυμώνω, μαλάσσω») + επίθημα -εύς (πρβλ. σπορ-εύς, φθορ-εύς). Κατ' άλλους, από τ. μαγή].
Greek Monotonic
μᾰγεύς: -έως, ὁ (μάσσω), αυτός που ζυμώνει ψωμί, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
μᾰγεύς: έως adj. m стирающий, вытирающий (σπόγγος Anth.).
Middle Liddell
μᾰγεύς, έως, μάσσω
one who wipes, Anth.
