εὐπάρειος: Difference between revisions

From LSJ

ὁ δ' εὖ ἔρδων θεοὺς ἐλπίδι κυδροτέρᾳ σαίνει κέαρ → but he who does well to the gods cheers his heart with a more glorious hope

Source
m (Text replacement - "<b>πρβλ.</b>" to "πρβλ.")
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(\[\[πρβλ\]\]\. )(<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>), (<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>)" to "πρβλ. $3$5, $8$10")
Line 20: Line 20:
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=[[εὐπάρειος]], -ον (ΑΜ) και δωρ. τ. [[εὐπάραος]], -ον<br />αυτός που έχει ωραίες παρειές, ο [[καλλιπάρειος]]<br />(«εὐπαράου... Μεδοίσας», <b>Πίνδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>παρειος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[παρειά]]), [[πρβλ]]. <i>λευκο</i>-<i>πάρειος</i>, <i>μηλο</i>-<i>πάρειος</i>].
|mltxt=[[εὐπάρειος]], -ον (ΑΜ) και δωρ. τ. [[εὐπάραος]], -ον<br />αυτός που έχει ωραίες παρειές, ο [[καλλιπάρειος]]<br />(«εὐπαράου... Μεδοίσας», <b>Πίνδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>παρειος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[παρειά]]), [[πρβλ]]. [[λευκοπάρειος]], [[μηλοπάρειος]]].
}}
}}

Revision as of 17:40, 23 August 2021

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: εὐπάρειος Medium diacritics: εὐπάρειος Low diacritics: ευπάρειος Capitals: ΕΥΠΑΡΕΙΟΣ
Transliteration A: eupáreios Transliteration B: eupareios Transliteration C: efpareios Beta Code: eu)pa/reios

English (LSJ)

[ᾰ], ον, A with fair cheeks, Poll.2.87, 9.162: Dor. -αος (q.v.).

German (Pape)

[Seite 1087] schönwangig, Sp. Vgl. εὐπάρᾳος.

Greek (Liddell-Scott)

εὐπάρειος: -ον, ἔχων ὡραίας παρειάς, καλλιπάρειος, Πολυδ. Β΄, 87, Θ΄, 162· Δωρ. εὐπάραος, ὃ ἴδε.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
aux belles joues.
Étymologie: εὖ, παρειά.

Greek Monolingual

εὐπάρειος, -ον (ΑΜ) και δωρ. τ. εὐπάραος, -ον
αυτός που έχει ωραίες παρειές, ο καλλιπάρειος
(«εὐπαράου... Μεδοίσας», Πίνδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -παρειος (< παρειά), πρβλ. λευκοπάρειος, μηλοπάρειος].