συγχωρητέος: Difference between revisions
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
m (Text replacement - " in pl." to " in plural") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=sygchoriteos | |Transliteration C=sygchoriteos | ||
|Beta Code=sugxwrhte/os | |Beta Code=sugxwrhte/os | ||
|Definition=α, ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> to [[be conceded]], <span class="bibl">Luc.<span class="title">Herm.</span>74</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> neut. συγχωρητέον, [[one must concede]], <span class="bibl">Pl.<span class="title">Phdr.</span>234e</span>, etc.: so in | |Definition=α, ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> to [[be conceded]], <span class="bibl">Luc.<span class="title">Herm.</span>74</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> neut. συγχωρητέον, [[one must concede]], <span class="bibl">Pl.<span class="title">Phdr.</span>234e</span>, etc.: so in plural [[συγχωρητέα]], <span class="bibl">S.<span class="title">OC</span>1426</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Lg.</span> 895a</span>, etc.</span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[συγχωρητέος]], η, ον, verb. adj. of [[συγχωρέω]]<br /><b class="num">1.</b> to be conceded, Luc.<br /><b class="num">2.</b> neut., συγχωρητέον one must [[concede]], Plat.: so in | |mdlsjtxt=[[συγχωρητέος]], η, ον, verb. adj. of [[συγχωρέω]]<br /><b class="num">1.</b> to be conceded, Luc.<br /><b class="num">2.</b> neut., συγχωρητέον one must [[concede]], Plat.: so in plural συγχωρητέα, Soph. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 13:20, 14 September 2021
English (LSJ)
α, ον, A to be conceded, Luc.Herm.74. 2 neut. συγχωρητέον, one must concede, Pl.Phdr.234e, etc.: so in plural συγχωρητέα, S.OC1426, Pl.Lg. 895a, etc.
Greek (Liddell-Scott)
συγχωρητέος: -α, -ον, ῥηματ. ἐπίθετ., ὃν πρέπει νὰ ἐπιτρέψῃ τις, εἴπερ δεκτέα καὶ εἰ συγχωρητέα Λουκ. Ἑρμότ. 74. 2) οὐδ., συγχωρητέον, δεῖ συγχωρεῖν, παραχωρεῖν, Πλάτ. Φαῖδρ. 234Ε κτλ.· οὕτως ἐν τῷ πληθ. συγχωρητέα, Σοφ. Ο. Κ. 1426, Πλάτ. Νόμ. 895Α, κτλ.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
adj. verb. de συγχωρέω.
Greek Monotonic
συγχωρητέος: -α, -ον, ρημ. επίθ. του συγχωρῶ·
1. αυτός που πρέπει να επιτρέψει κάποιος, σε Λουκ.
2. ουδ. συγχωρητέον, αυτό που πρέπει κάποιος να επιτρέψει, να συγχωρήσει, σε Πλάτ.· ομοίως στον πληθ. συγχωρητέα, σε Σοφ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συγχωρητέος -α -ον, adj. verb. van συγχωρέω wat toegegeven moet worden; n. onpers. συγχωρητέον en plur. συγχωρητέα er moet toegegeven worden.
Middle Liddell
συγχωρητέος, η, ον, verb. adj. of συγχωρέω
1. to be conceded, Luc.
2. neut., συγχωρητέον one must concede, Plat.: so in plural συγχωρητέα, Soph.
