ὥτε: Difference between revisions
Θνητὸς πεφυκὼς τοὐπίσω πειρῶ βλέπειν → Homo natus id, quod instat, ut videas, age → Als sterblich Wesen mühe dich zu seh'n, was folgt
m (Text replacement - "μετὰ" to "μετὰ") |
m (Text replacement - "v. l." to "v.l.") |
||
| Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=<b>ὥτε</b> (Schr.: ὧτε Boeckh: v. [[ὥστε]] b.) <br /> <b>1</b> [[just]] as introducing similes ἀλλ' ὥτε [[παῖς]] ἐξ ἀλόχου πατρὶ ποθεινὸς (Boeckh: [[ὥστε]] codd.) (O. 10.86) ὥτε φοινικανθέμου [[ἦρος]] ἀκμᾷ (Bergk: [[ὥστε]] unus cod. om. rell.) (P. 4.64) ἐγκωμίων γὰρ [[ἄωτος]] ὕμνων ἐπ' ἄλλοτ ἄλλον ὥτε [[μέλισσα]] [[θύνει]] λόγον ([[ὥστε]] v. l.) (P. 10.54) ἔλπομαι [[μέγα]] εἰπὼν σκοποῦ [[ἄντα]] [[τυχεῖν]] ὥτ' ἀπὸ τόξου ἱείς (ᾧτ, ὥτ codd.: ὧτ Tricl.: ]ωσταπο[ Π.) (N. 6.28) ὕδατος ὥτε ῥοὰς φίλον ἐς ἄνδρ' [[ἄγων]] [[κλέος]] ἐτήτυμον αἰνέσω (Schr.: ὧτε codd.) (N. 7.62) ἄκονθ' ὥτε χαλκοπάρᾳον ὄρσαι θοὰν γλῶσσαν (Boeckh: ὡσείτε codd.: [[ὥστε]] Tricl.) (N. 7.71) [[ἐπεὶ]] τετραόροισιν ὥθ' ἁρμάτων ζυγοῖς ἐν τεμέ- νεσσι δόμον [[ἔχει]] τεοῖς (ὥσθ, ὧθ codd.) (N. 7.93) ἐναργέα τ' ἔμ ὥτε μάντιν οὐ λανθάνει ([[van]] Groningen: νεμέω, [[νέμεα]], τεμεῷ τε codd. Dion. Hal.) fr. 75. 13. [[νῦν]] δ' αὖ μετὰ χειμέριον ποικίλα μηνῶν ζόφον χθὼν ὥτε φοινικέοισιν ἄνθησεν ῥόδοις ([[ἅτε]], ὧτε codd.) (I. 4.18) | |sltr=<b>ὥτε</b> (Schr.: ὧτε Boeckh: v. [[ὥστε]] b.) <br /> <b>1</b> [[just]] as introducing similes ἀλλ' ὥτε [[παῖς]] ἐξ ἀλόχου πατρὶ ποθεινὸς (Boeckh: [[ὥστε]] codd.) (O. 10.86) ὥτε φοινικανθέμου [[ἦρος]] ἀκμᾷ (Bergk: [[ὥστε]] unus cod. om. rell.) (P. 4.64) ἐγκωμίων γὰρ [[ἄωτος]] ὕμνων ἐπ' ἄλλοτ ἄλλον ὥτε [[μέλισσα]] [[θύνει]] λόγον ([[ὥστε]] [[varia lectio|v.l.]]) (P. 10.54) ἔλπομαι [[μέγα]] εἰπὼν σκοποῦ [[ἄντα]] [[τυχεῖν]] ὥτ' ἀπὸ τόξου ἱείς (ᾧτ, ὥτ codd.: ὧτ Tricl.: ]ωσταπο[ Π.) (N. 6.28) ὕδατος ὥτε ῥοὰς φίλον ἐς ἄνδρ' [[ἄγων]] [[κλέος]] ἐτήτυμον αἰνέσω (Schr.: ὧτε codd.) (N. 7.62) ἄκονθ' ὥτε χαλκοπάρᾳον ὄρσαι θοὰν γλῶσσαν (Boeckh: ὡσείτε codd.: [[ὥστε]] Tricl.) (N. 7.71) [[ἐπεὶ]] τετραόροισιν ὥθ' ἁρμάτων ζυγοῖς ἐν τεμέ- νεσσι δόμον [[ἔχει]] τεοῖς (ὥσθ, ὧθ codd.) (N. 7.93) ἐναργέα τ' ἔμ ὥτε μάντιν οὐ λανθάνει ([[van]] Groningen: νεμέω, [[νέμεα]], τεμεῷ τε codd. Dion. Hal.) fr. 75. 13. [[νῦν]] δ' αὖ μετὰ χειμέριον ποικίλα μηνῶν ζόφον χθὼν ὥτε φοινικέοισιν ἄνθησεν ῥόδοις ([[ἅτε]], ὧτε codd.) (I. 4.18) | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:30, 9 January 2022
English (LSJ)
Dor. for A ὥστε A.1, Pi.N.6.28, 7.62, I.4(3).18(36), O.10(11).86, P.10.54, Alcm.23.41, B.16.105, Corinn.Supp.2.65, Lyr.Adesp.ap. A.D.Pron.48.28. (For the accent, cf. Wackernagel Beitr.z.Lehre vom Gr.Akzent p.20; ὧτε· σὺν τῷ ῑ, ἀντὶ τοῦ ὡσειτε, Choerob. in An.Ox.2.281; this spelling (ᾥτε, ὥιτε) is found in Alcm. and cod. A of A. D. l. c., Corinn. l. c.)
English (Slater)
ὥτε (Schr.: ὧτε Boeckh: v. ὥστε b.)
1 just as introducing similes ἀλλ' ὥτε παῖς ἐξ ἀλόχου πατρὶ ποθεινὸς (Boeckh: ὥστε codd.) (O. 10.86) ὥτε φοινικανθέμου ἦρος ἀκμᾷ (Bergk: ὥστε unus cod. om. rell.) (P. 4.64) ἐγκωμίων γὰρ ἄωτος ὕμνων ἐπ' ἄλλοτ ἄλλον ὥτε μέλισσα θύνει λόγον (ὥστε v.l.) (P. 10.54) ἔλπομαι μέγα εἰπὼν σκοποῦ ἄντα τυχεῖν ὥτ' ἀπὸ τόξου ἱείς (ᾧτ, ὥτ codd.: ὧτ Tricl.: ]ωσταπο[ Π.) (N. 6.28) ὕδατος ὥτε ῥοὰς φίλον ἐς ἄνδρ' ἄγων κλέος ἐτήτυμον αἰνέσω (Schr.: ὧτε codd.) (N. 7.62) ἄκονθ' ὥτε χαλκοπάρᾳον ὄρσαι θοὰν γλῶσσαν (Boeckh: ὡσείτε codd.: ὥστε Tricl.) (N. 7.71) ἐπεὶ τετραόροισιν ὥθ' ἁρμάτων ζυγοῖς ἐν τεμέ- νεσσι δόμον ἔχει τεοῖς (ὥσθ, ὧθ codd.) (N. 7.93) ἐναργέα τ' ἔμ ὥτε μάντιν οὐ λανθάνει (van Groningen: νεμέω, νέμεα, τεμεῷ τε codd. Dion. Hal.) fr. 75. 13. νῦν δ' αὖ μετὰ χειμέριον ποικίλα μηνῶν ζόφον χθὼν ὥτε φοινικέοισιν ἄνθησεν ῥόδοις (ἅτε, ὧτε codd.) (I. 4.18)
