ἀτρεμαῖος: Difference between revisions
τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ' ἐσθλὸν τῷδ' ἔμμεν' ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν → evil appears as good to him whose mind the god is leading to destruction (Sophocles, Antigone 622f.)
mNo edit summary |
mNo edit summary |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=atremaios | |Transliteration C=atremaios | ||
|Beta Code=a)tremai=os | |Beta Code=a)tremai=os | ||
|Definition=α, ον (ος, ον E.Or.147 (lyr.)), = [[ἀτρεμής]], [[βοά]] a [[whisper]], l.c.: | |Definition=α, ον (ος, ον E.Or.147 (lyr.)), = [[ἀτρεμής]], [[βοά]] a [[whisper]], l.c.: neuter plural as adverb [[ἀτρεμαῖα]] = [[in a whisper]], [[in a low voice]], Id.HF1053 (lyr.); regul. Adv. [[ἀτρεμαίως]] = [[tranquilly]], Call.Iamb. 1.241; οὐκ ἀτρεμαῖοι Hp.Morb.Sacr.15, cf. J.AJ15.7.5. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 09:29, 29 May 2022
English (LSJ)
α, ον (ος, ον E.Or.147 (lyr.)), = ἀτρεμής, βοά a whisper, l.c.: neuter plural as adverb ἀτρεμαῖα = in a whisper, in a low voice, Id.HF1053 (lyr.); regul. Adv. ἀτρεμαίως = tranquilly, Call.Iamb. 1.241; οὐκ ἀτρεμαῖοι Hp.Morb.Sacr.15, cf. J.AJ15.7.5.
German (Pape)
[Seite 388] α, ον, ruhig, leise, βοά Eur. Or. 147; Phoen. 182; auch Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἀτρεμαῖος: -α, -ον, ποιητ. ἀντὶ τοῦ ἀτρεμής· ἀτρ. βοά, ψιθυρισμός, Εὐρ. Ὀρ. 147· οὐκ ἀτρεμαῖοι Ἱππ. 309. 9· ― ἀτρεμαιότης, ητος, ἡ, ὁ αὐτ. 28. 33.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
qui ne tremble pas, immobile, calme.
Étymologie: ἀ, τρέμω.
Spanish (DGE)
-α, -ον
• Morfología: [-ος, -ον E.Or.147]
I 1inmóvil, tranquilo οἱ μὲν ὑπὸ φλέγματος μαινόμενοι ἥσυχοί τέ εἰσι ... οἱ δὲ ὑπὸ χολὴν ... οὐκ ἀτρεμαῖοι Hp.Morb.Sacr.15.2, ἀτρεμαίῳ καταστήματι ... πρὸς τὸν θάνατον ἀπῄει I.AI 15.236
•fig. poco estimulante, falto de interés τὸ γὰρ ... ἐξανιστὰν ἡμᾶς ἐπὶ πράξεις καὶ λόγους οὐ μικρὸν οὐδ' ἀτρεμαῖόν ἐστιν Plu.2.722f.
2 ligero, suave ὡς ἀτρεμαῖα κέντρα καὶ σώφρονα πώλοις μεταφέρων ἰθύνει E.Ph.177, ἀτρεμαῖον ... φέρω βοάν E.l.c.
•neutr. plu. adv. en voz baja οὐκ ἀτρεμαῖα θρῆνον αἰάζετ', ὦ γέροντες; E.HF 1054.
II adv. ἀτρεμαίως = suavemente τὴν δ' ἀπήλλαξε μάλ' ἀ. ἡ τεκοῦσα τὸ χρῖμα Call.Fr.194.45.
Greek Monolingual
ἀτρεμαῖος, -α, -ον (Α) ατρεμής
1. ατρεμής
2. (για φωνή) ψιθυριστός.
Greek Monotonic
ἀτρεμαῖος: -α, -ον, ποιητ. αντί ἀτρεμής, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
ἀτρεμαῖος: Eur., Plut. = ἀτρεμής.