ἐπίγαμος: Difference between revisions
Θεοῦ γὰρ οὐδεὶς χωρὶς (ἐκτὸς οὐδεὶς) εὐτυχεῖ βροτῶν → Nullus beatus absque numine est dei → Glückselig Gott allein und sonst kein Sterblicher
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(:''') ([\p{Cyrillic}\s]+) ([a-zA-Z:\(])" to "$1 $2 $3") |
||
Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἐπίγᾰμος:''' достигший брачного возраста ([[θυγάτηρ]] Arst., Dem.; ἀδελφῑδῆ Plut.). | |elrutext='''ἐπίγᾰμος:''' [[достигший брачного возраста]] ([[θυγάτηρ]] Arst., Dem.; ἀδελφῑδῆ Plut.). | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ἐπί-γᾰμος, ον [[γαμέω]]<br />marriageable, Hdt., Dem. | |mdlsjtxt=ἐπί-γᾰμος, ον [[γαμέω]]<br />marriageable, Hdt., Dem. | ||
}} | }} |
Revision as of 14:35, 20 August 2022
English (LSJ)
ον, A marriageable, masc. in Hdt.1.196; more freq. as fem., D.40.4, Pl. Ep.361d, Men.658, Epit.575, etc. II. = πατρῷος, Hsch. (fort. ἐπίπαμος· πατρῶχος).
German (Pape)
[Seite 931] heirathsfähig, (an der Heirath); Her. 1, 196; θυγάτηρ Dem. 40, 4; Men. fr. inc. 114; Plut. Cat. min. 30.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίγᾰμος: -ον, ὁ ἔχων ἡλικίαν γάμου, Ἡρόδ. 1. 196, Δημ. 1009, 14, κτλ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
nubile.
Étymologie: ἐπί, γάμος.
Greek Monolingual
ἐπίγαμος, -ον (Α) γάμος
αυτός που έχει ηλικία γάμου.
Greek Monotonic
ἐπίγᾰμος: -ον (γαμέω), αυτός που βρίσκεται σε ηλικία γάμου, σε Ηρόδ., Δημ.
Russian (Dvoretsky)
ἐπίγᾰμος: достигший брачного возраста (θυγάτηρ Arst., Dem.; ἀδελφῑδῆ Plut.).
Middle Liddell
ἐπί-γᾰμος, ον γαμέω
marriageable, Hdt., Dem.