καρώ: Difference between revisions

From LSJ

Μὴ κρῖν' ὁρῶν τὸ κάλλος, ἀλλὰ τὸν τρόπον → Mores in arbitrando, non faciem vide → Nach dem Charakter, nicht nach Schönheit urteile

Menander, Monostichoi, 333
m (Text replacement - " :" to ":")
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=karo
|Transliteration C=karo
|Beta Code=karw/
|Beta Code=karw/
|Definition=ἡ, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[caraway]], Dsc.3.57, <span class="bibl">Orib.3.2.3</span>: perhaps to be read in <span class="bibl">Ath. 9.371e</span>.</span>
|Definition=ἡ, [[caraway]], Dsc.3.57, <span class="bibl">Orib.3.2.3</span>: perhaps to be read in <span class="bibl">Ath. 9.371e</span>.
}}
}}
{{grml
{{grml

Revision as of 00:45, 24 August 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: καρώ Medium diacritics: καρώ Low diacritics: καρώ Capitals: ΚΑΡΩ
Transliteration A: karṓ Transliteration B: karō Transliteration C: karo Beta Code: karw/

English (LSJ)

ἡ, caraway, Dsc.3.57, Orib.3.2.3: perhaps to be read in Ath. 9.371e.

Greek Monolingual

(I)
καρώ, ἡ (Α)
το φυτό κάρον, το κύμινο.
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. αποτελεί άλλο τ. της λ. κάρον και πιθ. παράγεται από τη λ. κάρ «ψείρα», λόγω της ομοιότητας του σπόρου του φυτού κάρον με την ψείρα. Κατ' άλλη άποψη, παράγεται από τη λ. κάρα «κεφαλή»].
(II)
καρώ, -όω (Α)
(η μτχ. αορ. ως ουσ.) oἱ καρούσαντες
αυτοί που κάνουν την εκτίμηση κάποιου πράγματος, οι εκτιμητές.
[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ.].
(III)
καρῶ, -όω (Α)
βλ. καρώνω.

Frisk Etymological English

Grammatical information: f.
Meaning: cummin, Carum carvi (Dsc., Gal., Orib.); καρωτόν n. carrot (Ath. 9,371e?; uncertain); Lat. carota (Apic.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: A form of the word κάρον. From κάρα, head as κεφαλωτόν name of an onion from κεφαλή (thus Bq). The form in seems Pre-Greek.

Frisk Etymology German

καρώ: {karṓ}
Grammar: f.
Meaning: Kümmel, Carum carvi (Dsk., Gal., Orib., wohl auch Diph. Siph. ap. Ath. 9, 371e);
Derivative: καρωτόν n. Karotte, Möhre (Ath. l. c.?; Lesung sehr unsicher); lat. carota (Apic.).
Etymology: Wohl von κάρα, -η Kopf wie κεφαλωτόν Ben. einer Zwiebel von κεφαλή (ähnlich Bq).
Page 1,796