ἀκατακράτητος: Difference between revisions
From LSJ
ἀλλ᾽ ἀμφὶ τοῖς σφαλεῖσι μὴ 'ξ ἑκουσίας ὀργὴ πέπειρα → to those who err in judgment, not in will, anger is gentle | men's wrath is softened toward those who have erred unwittingly
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=akatakratitos | |Transliteration C=akatakratitos | ||
|Beta Code=a)katakra/thtos | |Beta Code=a)katakra/thtos | ||
|Definition=ον, | |Definition=ον, gloss on [[ἀάσχετος]], <span class="bibl"><span class="title">EM</span>1.31</span>. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls |
Revision as of 09:30, 24 August 2022
English (LSJ)
ον, gloss on ἀάσχετος, EM1.31.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκατακράτητος: ὃν δὲν δύναταί τις νὰ ὑποτάξῃ: τὸ ἀκατακράτητον, Εὐστ. Πονημ. 151. 22.
Spanish (DGE)
-ον
irresistible, EMα 4
•subst. περισχεῖν τὸ ἀ. Eust.Op.151.22.
Greek Monolingual
-η, -ο (Μ ἀκατακράτητος, -ον) κατακρατῶ
1. εκείνος που δεν μπορεί κανείς να τον κατακρατήσει, να μην τον επιστρέψει στον δικαιούχο
2. αυτός που δεν μπορεί να κρατηθεί από δικαστική ή αστυνομική αρχή
μσν.
ο ασυγκράτητος, ο ανυπότακτος.