ἁλιφθόρος

English (LSJ)

ον, destroying on sea: as substantive, Pirate, AP7.654 (Leon.).

German (Pape)

[Seite 99] im Meere vernichtend, Seeräuber, neben ληϊσταί Leon. Tar. 82 (VII, 654).

Greek (Liddell-Scott)

ἁλιφθόρος: -ον, ὁ ἐπὶ τῆς θαλάσσης καταστρέφων, ὡς οὐσιαστ., πειρατής, Ἀνθ. Π 7. 654.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
pirate (litt. qui cause la ruine en mer).
Étymologie: ἅλς¹, φθείρω.

Spanish (DGE)

-ον
• Prosodia: [ᾰ-]
depredador del mar, pirata, AP 7.654 (Leon.).

Greek Monolingual

ἁλιφθόρος, -ον (Α)
αυτός που καταστρέφει στη θάλασσα, πειρατής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἁλι- (< ἅλς) + -φθόρος < φθείρω.
ΠΑΡ. αρχ. ἁλιφθορία.

Greek Monotonic

ἁλιφθόρος: -ον (ἅλς, φθείρω), αυτός που καταστρέφει στη θάλασσα· ως ουσ., πειρατής, σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

ἁλιφθόρος: ὁ морской душегуб, пират (ληϊσταὶ καὶ ἁλιφθόροι Anth.).

Middle Liddell

[ἅλς, φθείρω
destroying on the sea: as substantive a pirate, Anth.