δυσπαρηγόρητος: Difference between revisions
τῶν δ᾿ ἄλλων τῶν νοσηματικῶν ἧττον μετέχουσιν αἱ γυναῖκες → apart from this one, women are less troubled by maladies
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0686.png Seite 686]] schwer zu trösten; Cic. Fam. 4, 3; καὶ [[δυσανάκλητος]] Plut. ad. et amic. discr. 52. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0686.png Seite 686]] schwer zu trösten; Cic. Fam. 4, 3; καὶ [[δυσανάκλητος]] Plut. ad. et amic. discr. 52. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />difficile à consoler, inconsolable.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[παρηγορέω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δυσπαρηγόρητος''': -ον, τῷ ἑπομ., Πλούτ. 2. 74Ε. | |lstext='''δυσπαρηγόρητος''': -ον, τῷ ἑπομ., Πλούτ. 2. 74Ε. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 19:10, 1 October 2022
English (LSJ)
ον, = δυσπαρήγορος (hard to appease), A ἐπιθυμία J.AJ16.7.4. II inconsolable, Plu.2.74e; admitting no consolation, συμφορά Phalar.Ep.144.1; hard to soothe, ἄλγημα Herod.Med. ap. Aët.9.2.
Spanish (DGE)
-ον
difícil de calmar, de aplacar ref. sentimientos fuertes, una pasión amorosa, I.AI 16.206, χαλεπαὶ ζηλοτυπίαι καὶ δυσπαρηγόρητοι φιλονεικίαι fuertes envidias y rivalidades enconadas Ph.2.304, ref. una persona presa de la ira, Plu.2.74e
•para el que es difícil hallar consuelo, difícil de aliviar πένθος IG 12(7).239.22 (Minoa I/II d.C.), συμφορὰ δ. καὶ βαρυτέρα ἢ ὥστε λόγοις ἐπικουφισθῆναι Phalar.Ep.144, ἄλγημα Herod.Med. en Aët.9.2
•de pers. inconsolable δυσπαρηγόρητοι καὶ βαρυπενθεῖς Basil.M.31.260B.
German (Pape)
[Seite 686] schwer zu trösten; Cic. Fam. 4, 3; καὶ δυσανάκλητος Plut. ad. et amic. discr. 52.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
difficile à consoler, inconsolable.
Étymologie: δυσ-, παρηγορέω.
Greek (Liddell-Scott)
δυσπαρηγόρητος: -ον, τῷ ἑπομ., Πλούτ. 2. 74Ε.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α δυσπαρηγόρητος, -ον)
απαρηγόρητος
αρχ.
1. αυτός που δύσκολα ησυχάζει
2. (για πόνο) αυτός που δύσκολα καταπραΰνεται.
Russian (Dvoretsky)
δυσπαρηγόρητος: не внемлющий утешениям, безутешный Plut.
