δήκτης: Difference between revisions
Ἰὸς πέφυκεν ἀσπίδος κακὴ γυνή → Ipsum venenum aspidis mulier mala → Das reinste Natterngift ist eine schlechte Frau
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0559.png Seite 559]] ὁ, beißend, [[verletzend]]; [[στόμα]] Ep. ad. 273 (Plan. 266); [[λόγος]] Plut. ad. et am. discr. 16. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0559.png Seite 559]] ὁ, beißend, [[verletzend]]; [[στόμα]] Ep. ad. 273 (Plan. 266); [[λόγος]] Plut. ad. et am. discr. 16. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (ὁ) :<br />qui mord, mordant.<br />'''Étymologie:''' [[δάκνω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δήκτης''': -ου, ὁ, (δάκνω) ὁ δάκνων, Ποιητὴς ἐν Στοβ. Ἐκλογ. 1. 106· δ. [[λόγος]] Πλούτ. 2. 55Β· ― μετ’ οὐδετ. οὐσιαστ., δήκτᾳ στόματι Ἀνθ. Πλαν. 4. 266. | |lstext='''δήκτης''': -ου, ὁ, (δάκνω) ὁ δάκνων, Ποιητὴς ἐν Στοβ. Ἐκλογ. 1. 106· δ. [[λόγος]] Πλούτ. 2. 55Β· ― μετ’ οὐδετ. οὐσιαστ., δήκτᾳ στόματι Ἀνθ. Πλαν. 4. 266. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 19:35, 1 October 2022
English (LSJ)
ου, ὁ, biter, E.Fr.555: metaph. as adjective, δ. λόγος Plu.2.55b: with neut. Subst., δήκτᾳ στόματι APl.4.266.7.
Spanish (DGE)
-ου
1 que muerde, mordedor, hiriente οὐ δῆκταί πως κύνες εἰσὶ θεοί E.Fr.555 (= Call.SHell.239.5), πέλεκυς Call.SHell.276.5, de caballos πονηροὶ καὶ δῆκται Hippiatr.115.2, cf. 104.3.
2 fig. mordaz, mordiente λόγος Plu.2.55b, στόμα (Μώμου) AP 16.266.
German (Pape)
[Seite 559] ὁ, beißend, verletzend; στόμα Ep. ad. 273 (Plan. 266); λόγος Plut. ad. et am. discr. 16.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
qui mord, mordant.
Étymologie: δάκνω.
Greek (Liddell-Scott)
δήκτης: -ου, ὁ, (δάκνω) ὁ δάκνων, Ποιητὴς ἐν Στοβ. Ἐκλογ. 1. 106· δ. λόγος Πλούτ. 2. 55Β· ― μετ’ οὐδετ. οὐσιαστ., δήκτᾳ στόματι Ἀνθ. Πλαν. 4. 266.
Greek Monolingual
ο (AM δήκτης) δάκνω
αυτός που δαγκώνει, ο δηκτικός.
Greek Monotonic
δήκτης: -ου, ὁ (δάκνω), αυτός που δαγκώνει, που τσιμπά, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
δήκτης: ου adj. m Plut. = δηκτήριος.
