ἀκόνιτον: Difference between revisions
στάζει γὰρ αὖ μοι φοίνιον τόδ᾽ἐκ βυθοῦ κηκῖον αἷμα → blood oozing from the deep wound, bloody gore drops oozing from the depths of my wound
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0077.png Seite 77]] τό, auch [[ἀκόνιτος]], ἡ, Hedyl. 9 (XI, 123), eine Giftpflanze, aconitum, Nic. Al. 13, 41; Theophr.; entweder von einem Orte Ἀκόναι od. von steilen Felsen (ἀκόναι), wo sie wächst. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0077.png Seite 77]] τό, auch [[ἀκόνιτος]], ἡ, Hedyl. 9 (XI, 123), eine Giftpflanze, aconitum, Nic. Al. 13, 41; Theophr.; entweder von einem Orte Ἀκόναι od. von steilen Felsen (ἀκόναι), wo sie wächst. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (τό) :<br />aconit, <i>plante</i>.<br />'''Étymologie:''' DELG pas d'autre étym. que l'étym. pop. ancienne, de [[ἀκονιτί]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀκόνῑτον''': τό, = τῷ ἑπομ., Λατ. aconitum, δηλητηριῶδες φυτὸν αὐξανόμενον εἰς ἀπορρῶγας βράχους (ἐν ἀκόναις), ἢ ἐν τόπῳ καλουμένῳ Ἀκόναι, Θεοφρ. Ἱ. Φ. 9. 16, 4· νῦν ὀνομάζεται «σκορπίδι» κατὰ τὸν Σιβθόρπιον· πρβλ. Sprengel Διοσκ. 4. 76, Θεοπόμπ. Ἱστ. 200: - [[ὡσαύτως]] ἀκόνῑτος, ἡ, Schneid. Νικ. Ἀλεξιφ. 42. | |lstext='''ἀκόνῑτον''': τό, = τῷ ἑπομ., Λατ. aconitum, δηλητηριῶδες φυτὸν αὐξανόμενον εἰς ἀπορρῶγας βράχους (ἐν ἀκόναις), ἢ ἐν τόπῳ καλουμένῳ Ἀκόναι, Θεοφρ. Ἱ. Φ. 9. 16, 4· νῦν ὀνομάζεται «σκορπίδι» κατὰ τὸν Σιβθόρπιον· πρβλ. Sprengel Διοσκ. 4. 76, Θεοπόμπ. Ἱστ. 200: - [[ὡσαύτως]] ἀκόνῑτος, ἡ, Schneid. Νικ. Ἀλεξιφ. 42. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Revision as of 11:43, 2 October 2022
English (LSJ)
τό,
A leopard's bane, Aconitum anthora, Theopomp. Hist. 177a, Thphr.HP9.16.4, Dsc.4.76, Gal.11.820:—also ἀκόνιτος, ἡ, dub.l. in Nic.Al.42, cf. AP11.123 (Hedyl.), Euph.142.
II wolf's bane, Aconitum napellus, Dsc.4.77.
Spanish (DGE)
(ἀκόνῑτον) -ου, τό
• Prosodia: [ᾰ-]
1 bot. antora, Aconitum anthora L., Theopomp.Hist.181, Plu.Crass.33, Dsc.4.76, Gal.11.820, Nic.Al.42
•acónito, matalobos, Aconitum napellus L., Dsc.4.77, en plu. Seru.Georg.2.152
•beleño, Hyoscyamus Thphr.HP 9.16.4.
2 gener. veneno en plu., Ou.Met.1.147, Iuu.1.158, 6.639.
• Etimología: Etim. desconocida; rel. por etim. pop. c. ἀκονιτί ‘sin polvo’.
German (Pape)
[Seite 77] τό, auch ἀκόνιτος, ἡ, Hedyl. 9 (XI, 123), eine Giftpflanze, aconitum, Nic. Al. 13, 41; Theophr.; entweder von einem Orte Ἀκόναι od. von steilen Felsen (ἀκόναι), wo sie wächst.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
aconit, plante.
Étymologie: DELG pas d'autre étym. que l'étym. pop. ancienne, de ἀκονιτί.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκόνῑτον: τό, = τῷ ἑπομ., Λατ. aconitum, δηλητηριῶδες φυτὸν αὐξανόμενον εἰς ἀπορρῶγας βράχους (ἐν ἀκόναις), ἢ ἐν τόπῳ καλουμένῳ Ἀκόναι, Θεοφρ. Ἱ. Φ. 9. 16, 4· νῦν ὀνομάζεται «σκορπίδι» κατὰ τὸν Σιβθόρπιον· πρβλ. Sprengel Διοσκ. 4. 76, Θεοπόμπ. Ἱστ. 200: - ὡσαύτως ἀκόνῑτος, ἡ, Schneid. Νικ. Ἀλεξιφ. 42.
Greek Monotonic
ἀκόνῑτον: τό, ακονίτης, δηλητηριώδες φυτό, σε Θεόφρ. (αμφίβ. προέλ.).
Russian (Dvoretsky)
ἀκόνῑτον: τό бот. аконит Plut.
Frisk Etymological English
Grammatical information: n.
Meaning: poisonous plant, Aconitum but also others André, Lex. (Thphr.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: By the ancients derived from ἀκονιτί without dust, i.e. without struggle / fight (ἀκόνιτος Q. S.), i.e. invincible, because of its deadly effect. Semantically improbable. Cf. Jüthner Glotta 29, 73ff., Strömberg Pflanzennamen 150 A. 1. - Wrong Lagercrantz Eranos 35, 35f. S. also Kretschmer REIE 1, 171ff. - Fur. 121 connects κονή, κῶνος. A substr. word is anyhow prob.
Middle Liddell
[deriv. uncertain].]
aconite, a poisonous plant, Theophr.
Frisk Etymology German
ἀκόνιτον: {akónīton}
Grammar: n.
Meaning: Giftpflanze, Aconitum (Thphr., Dsk. u. a.).
Derivative: Davon ἀκονιτικός (X.).
Etymology: Nach den Alten von ἀκονιτί ‘ohne (vorangehendes) Bestauben’, d. h. ohne Kampf (ἀκόνιτος Q. S.), mühelos, also eig. unbezwingbar wegen der nicht zu überwindenden tödlichen Wirkung. Semantisch unbefriedigend. Versuche dem Inhalt des Wortes gerecht zu werden bei Jüthner Glotta 29, 73ff. mit Lit., Strömberg Pflanzennamen 150 A. 1. — Verfehlt Lagercrantz Eranos 35, 35f. S. auch Kretschmer REIE 1, 171ff.
Page 1,55
