ἀμφίκυρτος

English (LSJ)

ον, A convex on each side, like the moon in her second or third quarter, gibbous, Arist.Cael.291b20, Thphr.Sign.56, Plu.2.381d. 2 doubly convex, of a curvilinear angle, opp. ἀμφίκοιλος, Procl.in Euc.Def.8p.127F., al.; γραμμαί Gal.2.673; λεπίδες Ph.Bel.70.23.

Spanish (DGE)

-ον
1 arqueado por ambos lados esp. de la luna creciente o menguante, Arist.Cael.291^b20, Thphr.Sign.56, Plu.2.381d, Olymp.in Mete.226.5, Luc.Icar.20, Ach.Tat.Intr.Arat.21, Epigr.Gr.874a, Heph.Astr.1.23.16
•de ángulos unidos por el vértice op. ἀμφίκοιλος Procl.in Euc.127.7, de un arco mayor que la semicircunferencia, Theo Al.in Ptol.p.958.4
•cirug. ὥστε ἀμφικύρτους ἔχειν ἀμφοτέρας τὰς τεμνούσας γραμμάς de suerte que (el bisturí) tenga curvos (e.d. cóncavo y convexo) ambos filos Gal.2.673
•curvado de las λεπίδες o flejes que formaban el mecanismo de tensión de la ballesta, Ph.Bel.70.23.
2 giboso, jorobado γέρων Eust.Ant.Engast.6 (p.23.22) de una colina, I.BI 5.137.

German (Pape)

[Seite 140] von beiden Seiten gekrümmt, σελήνη. wenn der Mond noch nicht halbvoll ist, Luc. Icarom. 20 u. Plut. Sept. Sap. Conv. 14 A. de am. procr. 31 – Als Erkl. des vor., Ath. a. a. O.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
à deux cornes (lune au premier quartier).
Étymologie: ἀμφί, κυρτός.

Greek (Liddell-Scott)

ἀμφίκυρτος: -ον, ὁ ἑκατέρωθεν κυρτός, ὡς ἡ σελήνη κατὰ τὸ τρίτον αὑτῆς τέταρτον, Ἀριστ. Οὐρ. 2. 11, 2, Θεοφρ. περὶ σημ. ὑδ. 4. 7, Πλούτ., κτλ., πρβλ. μηνοειδής, διχότομος.

Greek Monolingual

-η, -ο (Α ἀμφίκυρτος, -ον)
ο κυρτός και κατά τις δύο πλευρές (ή επιφάνειες).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀμφι- + κυρτός.
ΠΑΡ. αρχ. ἀμφικυρτοῦμαι].

Russian (Dvoretsky)

ἀμφίκυρτος: загнутый с обеих сторон, т. е. серповидный (σελήνη Plut.).