αἱματοπώτης: Difference between revisions
Μισῶ πένητα πλουσίῳ δωρούμενον → Res pauper est odiosa, donans diviti → Ich hasse einen Armen, der demReichen gibt
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ου (ὁ) :<br />qui boit <i>ou</i> suce le sang.<br />'''Étymologie:''' [[αἷμα]], [[πέπωκα]] pf. de [[πίνω]]. | |btext=ου (ὁ) :<br />qui boit <i>ou</i> suce le sang.<br />'''Étymologie:''' [[αἷμα]], [[πέπωκα]] pf. de [[πίνω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=[[αἱματοπώτης]] -ου, ὁ [[αἷμα]], [[πίνω]] bloeddrinker, bloedzuiger. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
| Line 28: | Line 25: | ||
|mdlsjtxt=[[πίνω]]<br />a [[blood]]-drinker, Ar. | |mdlsjtxt=[[πίνω]]<br />a [[blood]]-drinker, Ar. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{lsm | ||
| | |lsmtext='''αἱμᾰτοπώτης:''' -ου, ὁ ([[πίνω]]), αυτός που πίνει, που ρουφά το [[αίμα]], σε Αριστοφ. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''αἱμᾰτοπώτης''': -ου, ὁ πίνων, ῥοφῶν [[αἷμα]], Ἀριστοφ. Ἱπ. 198· κατὰ θηλ. αἱματοπῶτις, ιδος, Μανέθ. 4. 616. | |||
}} | }} | ||
{{WoodhouseReversedUncategorized | {{WoodhouseReversedUncategorized | ||
|woodrun=[[one who drinks blood]] | |woodrun=[[one who drinks blood]] | ||
}} | }} | ||
Revision as of 19:55, 2 October 2022
English (LSJ)
ου, ὁ, blood-drinker, blood-sucker, Ar.Eq. 198:—fem. αἱματοπῶτις, ιδος, Man.4.616.
Spanish (DGE)
(αἱμᾰτοπώτης) -ου
• Alolema(s): αἱματοπότης Hdn.Gr.3(2).496.22, Anecd.Ludw.70.6, 190.9
bebedor o chupador de sangre δράκων Ar.Eq.198, c. juego de palabras tb. de una morcilla ἀλλᾶς Ar.Eq.208, cf. Hdn.Gr.l.c., Sch.Lyc.796S., Anecd.Ludw.ll.cc.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
qui boit ou suce le sang.
Étymologie: αἷμα, πέπωκα pf. de πίνω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
αἱματοπώτης -ου, ὁ αἷμα, πίνω bloeddrinker, bloedzuiger.
Russian (Dvoretsky)
αἱμᾰτοπώτης: пьющий кровь (δράκων Arph.).
Middle Liddell
Greek Monotonic
αἱμᾰτοπώτης: -ου, ὁ (πίνω), αυτός που πίνει, που ρουφά το αίμα, σε Αριστοφ.
Greek (Liddell-Scott)
αἱμᾰτοπώτης: -ου, ὁ πίνων, ῥοφῶν αἷμα, Ἀριστοφ. Ἱπ. 198· κατὰ θηλ. αἱματοπῶτις, ιδος, Μανέθ. 4. 616.
