κατολοφύρομαι: Difference between revisions
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
Line 16: | Line 16: | ||
|btext=se lamenter sur, acc..<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[ὀλοφύρομαι]]. | |btext=se lamenter sur, acc..<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[ὀλοφύρομαι]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=κατ-ολοφύρομαι bejammeren. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κατολοφύρομαι:''' (ῡ) предаваться скорби, оплакивать (τινα и τι Eur., Xen., Polyb.). | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''κατολοφύρομαι:''' αποθ., [[θρηνώ]], με αιτ., σε Ευρ., Ξεν. | |lsmtext='''κατολοφύρομαι:''' αποθ., [[θρηνώ]], με αιτ., σε Ευρ., Ξεν. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''κατολοφύρομαι''': ἀποθ., θρηνῶ, [[ὀδύρομαι]] διά τινα, μετ’ αἰτ., Εὐρ. Ὀρ. 339, Ι. Τ. 642, Ξεν. Κύρ. 7. 3, 13· πολλὰ κατολοφυρόμενος ἑαυτὸν Διον. Ἁλ. 5. 12. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=Dep. to [[bewail]], c. acc., Eur., Xen. | |mdlsjtxt=Dep. to [[bewail]], c. acc., Eur., Xen. | ||
}} | }} |
Revision as of 20:48, 2 October 2022
English (LSJ)
[ῡ], aor. 1 -ωλοφῡράμην Diog.Oen.1:—bewail, c.acc., E.IT644 (lyr.), X.Cyr.7.3.16; τινῶν τὸν βίον Diog.Oen.l.c.; κ. πολλὰ ἑαυτόν D.H.5.12: abs., E.Or.339 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 1403] med., bejammern; τινά, Eur. I. T. 642; Xen. Cyr. 7, 3, 16 u. öfter bei Sp., wie Pol. 4, 54, 4; πολλὰ ἑαυτόν D. Hal. 5, 12.
French (Bailly abrégé)
se lamenter sur, acc..
Étymologie: κατά, ὀλοφύρομαι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κατ-ολοφύρομαι bejammeren.
Russian (Dvoretsky)
κατολοφύρομαι: (ῡ) предаваться скорби, оплакивать (τινα и τι Eur., Xen., Polyb.).
Greek Monolingual
κατολοφύρομαι (Α)
κλαίω γοερώς, θρηνώ, οδύρομαι («πολλάκις ἀνοιμώξαντες καὶ κατολοφυράμενοι τήν τε τῆς πατρίδος καὶ τὴν ἑαυτῶν τύχην», Πολ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + ὀλοφύρομαι «θρηνώ, οδύρομαι, βογκώ»].
Greek Monotonic
κατολοφύρομαι: αποθ., θρηνώ, με αιτ., σε Ευρ., Ξεν.
Greek (Liddell-Scott)
κατολοφύρομαι: ἀποθ., θρηνῶ, ὀδύρομαι διά τινα, μετ’ αἰτ., Εὐρ. Ὀρ. 339, Ι. Τ. 642, Ξεν. Κύρ. 7. 3, 13· πολλὰ κατολοφυρόμενος ἑαυτὸν Διον. Ἁλ. 5. 12.
Middle Liddell
Dep. to bewail, c. acc., Eur., Xen.