παραίσιος: Difference between revisions
ἔστι δίκης ὀφθαλμός ὃς τά πανθ' ὁρᾶ → there is an eye of justice that sees everything, all-seeing justice
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ος, ον :<br />de mauvais augure.<br />'''Étymologie:''' [[παρά]], [[αἶσα]]. | |btext=ος, ον :<br />de mauvais augure.<br />'''Étymologie:''' [[παρά]], [[αἶσα]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=παρ-αίσιος -ον onheilspellend. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''παραίσιος:''' [[предвещающий дурное]], [[зловещий]], [[неблагоприятный]] (σήματα Hom.). | |||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
Line 28: | Line 31: | ||
|lsmtext='''παραίσιος:''' -ον, λέγεται για δυσάρεστους οιωνούς, [[δυσοίωνος]], σε Ομήρ. Ιλ. | |lsmtext='''παραίσιος:''' -ον, λέγεται για δυσάρεστους οιωνούς, [[δυσοίωνος]], σε Ομήρ. Ιλ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''παραίσιος''': -ον, ὁ ἔχων κακοὺς οἰωνούς, δυσοίωνος, σήματα Ἰλ. Δ. 381. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=παρ-αίσιος, ον,<br />of ill [[omen]], [[ominous]], Il. | |mdlsjtxt=παρ-αίσιος, ον,<br />of ill [[omen]], [[ominous]], Il. | ||
}} | }} |
Revision as of 21:05, 2 October 2022
English (LSJ)
ον, of ill omen, σήματα Il.4.381 (παραίσιμα Hsch.), cf. Call.Hec.1.3.4.
German (Pape)
[Seite 480] von unglücklicher Vorbedeutung, σήματα, Il. 4, 381.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
de mauvais augure.
Étymologie: παρά, αἶσα.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παρ-αίσιος -ον onheilspellend.
Russian (Dvoretsky)
παραίσιος: предвещающий дурное, зловещий, неблагоприятный (σήματα Hom.).
English (Autenrieth)
(αἶσα): unlucky, adverse, Il. 4.381†.
Greek Monolingual
-ον, Α
(επικ. τ.) αυτός που είναι φορέας κακών οιωνών, δυσοίωνος («ἀλλὰ Ζεὺς ἔτρεψε παραίσια σήματα φαίνων», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθ. «εκ συναρπαγής» από την φρ. παρά τήν αἴσαν + επίθημα -ιος].
Greek Monotonic
παραίσιος: -ον, λέγεται για δυσάρεστους οιωνούς, δυσοίωνος, σε Ομήρ. Ιλ.
Greek (Liddell-Scott)
παραίσιος: -ον, ὁ ἔχων κακοὺς οἰωνούς, δυσοίωνος, σήματα Ἰλ. Δ. 381.