πονηρόφιλος: Difference between revisions
Οὐκ ἔσθ' ὑγιείας κρεῖττον οὐδὲν ἐν βίῳ → Nil sanitate vita habet beatius → Nichts gibt's im Leben als Gesundheit Besseres | Gesundheit ist des Lebens allerhöchstes Gut
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ος, ον :<br />ami des méchants.<br />'''Étymologie:''' [[πονηρός]], [[φίλος]]. | |btext=ος, ον :<br />ami des méchants.<br />'''Étymologie:''' [[πονηρός]], [[φίλος]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=πονηρόφιλος -ον [πονηρός, φίλος] aangetrokken tot lieden van laag allooi. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''πονηρόφῐλος:''' [[любящий негодяев]] (ἡ [[τυραννίς]] Arst.). | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''πονηρόφῐλος:''' -ον, αυτός που αγαπά τους πονηρούς, σε Αριστ. | |lsmtext='''πονηρόφῐλος:''' -ον, αυτός που αγαπά τους πονηρούς, σε Αριστ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''πονηρόφιλος''': -ον, ὁ ἀγαπῶν τοὺς κακοὺς ἀνθρώπους, φίλος τῶν πονηρῶν ἀνθρώπων, [[πονηρόφιλος]] ἡ τυραννὶς Ἀριστ. Πολιτικ. 5. 11, 12. - Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 325. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=πονηρό-φῐλος, ον,<br />[[fond]] of bad men, Arist. | |mdlsjtxt=πονηρό-φῐλος, ον,<br />[[fond]] of bad men, Arist. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 21:35, 2 October 2022
English (LSJ)
ον, fond of bad men, π. ἡ τυραννίς Arist.Pol.1314a1.
German (Pape)
[Seite 680] böse od. schlechte Menschen liebend, Arist. pol. 5, 11.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
ami des méchants.
Étymologie: πονηρός, φίλος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πονηρόφιλος -ον [πονηρός, φίλος] aangetrokken tot lieden van laag allooi.
Russian (Dvoretsky)
πονηρόφῐλος: любящий негодяев (ἡ τυραννίς Arst.).
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που αγαπά τους πονηρούς, φίλος τών πονηρών.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πονηρός + -φιλος (< φίλος), πρβλ. χρηστό-φιλος].
Greek Monotonic
πονηρόφῐλος: -ον, αυτός που αγαπά τους πονηρούς, σε Αριστ.
Greek (Liddell-Scott)
πονηρόφιλος: -ον, ὁ ἀγαπῶν τοὺς κακοὺς ἀνθρώπους, φίλος τῶν πονηρῶν ἀνθρώπων, πονηρόφιλος ἡ τυραννὶς Ἀριστ. Πολιτικ. 5. 11, 12. - Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 325.
Middle Liddell
πονηρό-φῐλος, ον,
fond of bad men, Arist.
