δύσμικτος: Difference between revisions
Ζωῆς πονηρᾶς θάνατος αἱρετώτερος → Satius mori quam calamitose vivere → Dem schlechten Leben vorzuziehen ist der Tod
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui ne se mêle pas <i>ou</i> ne s'unit pas facilement.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[μίγνυμι]]. | |btext=ος, ον :<br />qui ne se mêle pas <i>ou</i> ne s'unit pas facilement.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[μίγνυμι]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''δύσμικτος:''' [[varia lectio|v.l.]] [[δύσμεικτος]] 2 трудно смешиваемый, почти несмешивающийся, несовместимый ([[φύσις]] Plat.; τινι Plut.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[δύσμικτος]], -ον (Α)<br />Ι. αυτός που δεν έχει σχέσεις, [[συγγένεια]] με άλλον<br />II. <b>επίρρ.</b> <i>δυσμίκτως</i><br /><b>φρ.</b> «δυσμίκτως ἔχω» — [[είμαι]] [[ακοινώνητος]]· | |mltxt=[[δύσμικτος]], -ον (Α)<br />Ι. αυτός που δεν έχει σχέσεις, [[συγγένεια]] με άλλον<br />II. <b>επίρρ.</b> <i>δυσμίκτως</i><br /><b>φρ.</b> «δυσμίκτως ἔχω» — [[είμαι]] [[ακοινώνητος]]· | ||
}} | }} | ||
Revision as of 13:00, 3 October 2022
English (LSJ)
v. δύσμεικτος.
Spanish (DGE)
-ον
• Alolema(s): -μεικτ- Pl.Ti.35a
I 1difícil de mezclar φύσις Pl.l.c., Plu.2.1012c, cf. Num.17, τὸ σεμνὸν ... τῷ ἐπιεικεῖ δύσμικτον Plu.Phoc.2
•neutr. subst. τὸ δ. dificultad de mezclar οἷον πῦρ καὶ ὕδωρ, διὰ τὸ φύσει δύσμικτον Simp.in Cael.98.1, cf. Gal.8.689.
2 de trato o relación difícil τὰ νέα en matrimonio, Plu.2.754c
•insociable de pers., Poll.5.138.
3 de difícil acceso, escarpado de zonas montañosos, Poll.9.22.
II adv. -ως
1 con dificultad para mezclarse πρὸς τὰ ἄλλα γένη δ. ἔχει, καθάπερ ... τὸ ἔλαιον Plu.2.640d.
2 fig., de pers. de modo intratable, insociable Poll.5.139.
German (Pape)
[Seite 684] schwer zu vermischen, zu vereinigen; Plat. Tim. 35 a; Plut. Num. 17; τινί, mit etwas, Phoc. 2; vgl. Poll. 3, 64. 9, 62, πόλις, von einer schwer zugänglichen Bergstadt. – Adv., δυσμίκτως ἔχειν Plut. Symp. 2, 6, 2.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui ne se mêle pas ou ne s'unit pas facilement.
Étymologie: δυσ-, μίγνυμι.
Russian (Dvoretsky)
δύσμικτος: v.l. δύσμεικτος 2 трудно смешиваемый, почти несмешивающийся, несовместимый (φύσις Plat.; τινι Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
δύσμικτος: -ον, δυσκόλως μιγνυόμενος, μὴ ἔχων συγγένειάν τινα, Πλάτ. Τιμ. 35Α, κτλ. ΙΙ. ἀκοινώνητος· ἐπίρρ., δυσμίκτως ἔχειν Πλούτ. 2, 640D.
Greek Monolingual
δύσμικτος, -ον (Α)
Ι. αυτός που δεν έχει σχέσεις, συγγένεια με άλλον
II. επίρρ. δυσμίκτως
φρ. «δυσμίκτως ἔχω» — είμαι ακοινώνητος·
