συνόδους: Difference between revisions

From LSJ

Μὴ ‘μβαινε δυστυχοῦντι· κοινὴ γὰρ τύχη → Misero cave insultare: Fors hera omnium est → Verhöhne den im Unglück nicht, es trifft auch dich

Menander, Monostichoi, 356
m (Text replacement - "(<b class="b2">)([\w\s']+), ([\w\s']+), ([\w\s']+)(<\/b>)" to "$2, $3, $4")
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1028.png Seite 1028]] οντος, ὁ, ἡ, mit zusammenhangenden, unter einander verbundenen Zähnen, die oben platt sind, wie die Backenzähne, Arist. H. A. 8, 2, Ggstz [[καρχαρόδους]]. – Als subst. ὁ, auch ἡ, eine Fischart, die solche Zähne hat, lat. dentex; auch [[σινόδους]] geschrieben, Ath. VII, 322 b; Artemid. 2, 14.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1028.png Seite 1028]] οντος, ὁ, ἡ, mit zusammenhangenden, unter einander verbundenen Zähnen, die oben platt sind, wie die Backenzähne, Arist. H. A. 8, 2, Ggstz [[καρχαρόδους]]. – Als subst. ὁ, auch ἡ, eine Fischart, die solche Zähne hat, lat. dentex; auch [[σινόδους]] geschrieben, Ath. VII, 322 b; Artemid. 2, 14.
}}
{{elru
|elrutext='''συνόδους:''' όδοντος adj. со слитными зубами, сростнозубый (sc. ζῷα Arst.).
}}
}}
{{ls
{{ls
Line 18: Line 21:
{{grml
{{grml
|mltxt=-οντος, ὁ, Α<br /><b>1.</b> (για ζώα) αυτός που έχει συνεχή και πλατιά δόντια ώστε να εφαρμόζουν [[μεταξύ]] τους όταν κλείνει το [[στόμα]]<br /><b>2.</b> [[ονομασία]] ψαριού με πλατιά και [[πυκνά]] δόντια.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>συν</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>όδους</i> (<span style="color: red;"><</span> [[ὀδούς]], <i>ὀδόντος</i> (<b>πρβλ.</b> <i>προ</i>-<i>όδους</i>)].
|mltxt=-οντος, ὁ, Α<br /><b>1.</b> (για ζώα) αυτός που έχει συνεχή και πλατιά δόντια ώστε να εφαρμόζουν [[μεταξύ]] τους όταν κλείνει το [[στόμα]]<br /><b>2.</b> [[ονομασία]] ψαριού με πλατιά και [[πυκνά]] δόντια.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>συν</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>όδους</i> (<span style="color: red;"><</span> [[ὀδούς]], <i>ὀδόντος</i> (<b>πρβλ.</b> <i>προ</i>-<i>όδους</i>)].
}}
{{elru
|elrutext='''συνόδους:''' όδοντος adj. со слитными зубами, сростнозубый (sc. ζῷα Arst.).
}}
}}

Revision as of 15:52, 3 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: συνόδους Medium diacritics: συνόδους Low diacritics: συνόδους Capitals: ΣΥΝΟΔΟΥΣ
Transliteration A: synódous Transliteration B: synodous Transliteration C: synodous Beta Code: suno/dous

English (LSJ)

οντος, ὁ, ἡ, A with teeth opposing, rather than notching into, one another, opp. καρχαρόδους (q.v.), τὰ συνόδοντα animals with such teeth, Arist.HA595a9. II Subst. συνόδοντες, οἱ (sg. ἡ, Numen. ap. Ath.7.322b), a kind of sea-bream, prob. Dentex vulgaris, Epich.69, Anaxandr.41.51 (anap.), Archestr.Fr.17, Opp.H.1.170: sg. nom. συνόδων Antiph.132.3 (anap.), Philox.2.15; but συνόδους Sch.Opp.H.3.186, Artem.2.14. Cf. σινόδους, συνώδοντα.

German (Pape)

[Seite 1028] οντος, ὁ, ἡ, mit zusammenhangenden, unter einander verbundenen Zähnen, die oben platt sind, wie die Backenzähne, Arist. H. A. 8, 2, Ggstz καρχαρόδους. – Als subst. ὁ, auch ἡ, eine Fischart, die solche Zähne hat, lat. dentex; auch σινόδους geschrieben, Ath. VII, 322 b; Artemid. 2, 14.

Russian (Dvoretsky)

συνόδους: όδοντος adj. со слитными зубами, сростнозубый (sc. ζῷα Arst.).

Greek (Liddell-Scott)

συνόδους: -οντος, ὁ, ἡ, ὁ ἔχων τοὺς ὀδόντας συνεχεῖς, πυκνοὺς καὶ πρὸς ἀλλήλους συνημμένους, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ καρχαρόδους (ὃ ἴδε), τὰ συνόδοντα, ζῷα ἔχοντα τοιούτους ὀδόντας, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 6, 1. ΙΙ. ὡς οὐσιαστ. συνόδοντες, οἱ (καὶ αἱ, Νουμήν. παρ’ Ἀθην. 322Β), ἰχθύες ἔχοντες τοιούτους ὀδόντας, Λατ. dentices, Ἐπίχ. 47 Abr., Ἀναξανδρ. ἐν «Πρωτεσιλάῳ» 1. 50, Ἀρχέστρ. παρ’ Ἀθην. ἔνθ’ ἀνωτ.· ― ἑνικ. ὀνομ. συνόδων ἀπαντᾷ παρ’ Ἀντιφ. ἐν «Κύκλωπι» 1. 3, Φιλοξ. 2. 15. Πρβλ. σινόδους, συνώδοντα. ― Περὶ συνοδόντων ἴδε σημ. Κοραῆ εἰς Ξενοκράτ. σ. 101, 102, κλπ.

Greek Monolingual

-οντος, ὁ, Α
1. (για ζώα) αυτός που έχει συνεχή και πλατιά δόντια ώστε να εφαρμόζουν μεταξύ τους όταν κλείνει το στόμα
2. ονομασία ψαριού με πλατιά και πυκνά δόντια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + -όδους (< ὀδούς, ὀδόντος (πρβλ. προ-όδους)].