ταχύμορος: Difference between revisions
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />dont la destinée et courte, qui vit <i>ou</i> qui dure peu.<br />'''Étymologie:''' [[ταχύς]], [[μόρος]]¹. | |btext=ος, ον :<br />dont la destinée et courte, qui vit <i>ou</i> qui dure peu.<br />'''Étymologie:''' [[ταχύς]], [[μόρος]]¹. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''τᾰχύμορος:''' (ῠ) недолговечный ([[κλέος]] Aesch.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''τᾰχύμορος:''' -ον, αυτός που πεθαίνει [[γρήγορα]], [[βραχύβιος]], σε Αισχύλ. | |lsmtext='''τᾰχύμορος:''' -ον, αυτός που πεθαίνει [[γρήγορα]], [[βραχύβιος]], σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=τᾰχύ-μορος, ον,<br />[[quickly]] [[dying]], shortlived, Aesch. | |mdlsjtxt=τᾰχύ-μορος, ον,<br />[[quickly]] [[dying]], shortlived, Aesch. | ||
}} | }} |
Revision as of 16:03, 3 October 2022
English (LSJ)
ον, quickly dying, short-lived, κλέος A.Ag.486 (lyr.): also τᾰχῠ-μόριος, Keil-Premerstein Zweiter Bericht No.264 (Phrygia, iii A.D.): and τᾰχῠ-μοιρος, Epigr.Gr.365 (Cotiaeum), 367 (ibid.), Supp.Epigr.6.159.17 (Phrygia, iii A.D.).
German (Pape)
[Seite 1076] von kurzem Schicksal oder Leben, Aesch. Ag. 473.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
dont la destinée et courte, qui vit ou qui dure peu.
Étymologie: ταχύς, μόρος¹.
Russian (Dvoretsky)
τᾰχύμορος: (ῠ) недолговечный (κλέος Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
τᾰχύμορος: -ον, ὁ ταχέως ἀποθνήσκων, βραχύβιος, κλέος Αἰσχύλ. Ἀγ. 486· ὡσαύτως ταχύμοιρος, Συλλ. Ἐπιγρ. (προσθῆκαι) 3827hh, 3857m.
Greek Monolingual
-ον, ΜΑ
αυτός που πεθαίνει γρήγορα, βραχύβιος («ἀλλα ταχύμορον γυναικογήρυτον ὄλλυται κλέος», Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ταχυ- + -μορος (< μόρος), πρβλ. κακό-μορος].
Greek Monotonic
τᾰχύμορος: -ον, αυτός που πεθαίνει γρήγορα, βραχύβιος, σε Αισχύλ.