ὀργιαστικός: Difference between revisions
Ἡ δ' ἁρπαγὴ μέγιστον ἀνθρώποις κακόν → Vitiorum hominibus pessimum est rapacitas → Der Menschen schlimmstes Laster ist die Gier nach Raub
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br />qui se plaît aux mystères, aux orgies ; porté à l'enthousiasme, inspiré.<br />'''Étymologie:''' [[ὀργιάζω]]. | |btext=ή, όν :<br />qui se plaît aux mystères, aux orgies ; porté à l'enthousiasme, inspiré.<br />'''Étymologie:''' [[ὀργιάζω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὀργιαστικός:''' [[возбуждающий энтузиазм]], [[приводящий в исступление]] (своими звуками) (ὁ [[αὐλός]] Arst.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ὀργιαστικός:''' -ή, -όν, [[κατάλληλος]] για ιεροπραξίες, [[συναρπαστικός]], σε Αριστ. | |lsmtext='''ὀργιαστικός:''' -ή, -όν, [[κατάλληλος]] για ιεροπραξίες, [[συναρπαστικός]], σε Αριστ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[ὀργιαστικός]], ή, όν [from [[ὀργιάζω]]<br />fit for [[orgies]], [[exciting]], Arist. | |mdlsjtxt=[[ὀργιαστικός]], ή, όν [from [[ὀργιάζω]]<br />fit for [[orgies]], [[exciting]], Arist. | ||
}} | }} |
Revision as of 21:50, 3 October 2022
English (LSJ)
ή, όν, of or for ὄργια, exciting, οὐκ ἔστιν ὁ αὐλὸς ἠθικόν, ἀλλὰ . . ὀργιαστικόν Arist.Pol.1341a22; ὀ. καὶ παθητικά ib.1342b3.
German (Pape)
[Seite 370] die Feier der Orgien betreffend, enthusiastisch, begeistert, Arist. pol. 8, 6 u. Sp.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qui se plaît aux mystères, aux orgies ; porté à l'enthousiasme, inspiré.
Étymologie: ὀργιάζω.
Russian (Dvoretsky)
ὀργιαστικός: возбуждающий энтузиазм, приводящий в исступление (своими звуками) (ὁ αὐλός Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
ὀργιαστικός: -ή, -όν, ὁ ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς ὄργια, διεγερτικός, οὐκ ἔστιν ὁ αὐλὸς ἠθικόν, ἀλλὰ ... ὀργιαστικὸν Ἀριστ. Πολιτικ. 9. 6, 9· ὀργ. καὶ παθητικὰ αὐτόθι 8. 7, 9.
Greek Monolingual
-ή, -ό (Α ὀργιαστικός, -ή, -όν) οργιάζω
νεοελλ.
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε όργια, σε ακολασίες ή σε οργιαστές
αρχ.
1. σχετικός με την τελετή τών θρησκευτικών οργίων
2. διεγερτικός.
Greek Monotonic
ὀργιαστικός: -ή, -όν, κατάλληλος για ιεροπραξίες, συναρπαστικός, σε Αριστ.
Middle Liddell
ὀργιαστικός, ή, όν [from ὀργιάζω
fit for orgies, exciting, Arist.