δύσνυμφος: Difference between revisions
Μούνη γὰρ ἄγειν οὐκέτι σωκῶ λύπης ἀντίρροπον ἄχθος → I have no longer strength to bear alone the burden of grief that weighs me down
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (Text replacement - "'Étymologie:''' δυσ-," to "'Étymologie:''' δυσ-,") |
||
Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου;<br /><i>adj. f.</i><br />malheureuse jeune femme.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[νύμφη]]. | |btext=ου;<br /><i>adj. f.</i><br />malheureuse jeune femme.<br />'''Étymologie:''' [[δυσ-]], [[νύμφη]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru |
Revision as of 12:59, 11 November 2022
English (LSJ)
ον, ill-wedded or ill-betrothed, E.IT216 (lyr.), Tr.144 (lyr.).
Spanish (DGE)
-ον
• Morfología: [fem. -α E.Tr.144]
mal casado, de boda funesta νύμφα E.IT 216, κόραι E.l.c., cf. Orac.Sib.11.285, Θεσσαλίη Orac.Sib.7.56.
German (Pape)
[Seite 685] als Braut unglücklich, νύμφη, κοῦραι, Eur. I. T. 216 Troad. 145.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. f.
malheureuse jeune femme.
Étymologie: δυσ-, νύμφη.
Russian (Dvoretsky)
δύσνυμφος: adj. f (о невесте) несчастная, злополучная (νύμφη Eur.).
Greek (Liddell-Scott)
δύσνυμφος: υν, ὁ δυστυχὴς ἐν τῷ γάμῳ αὐτοῦ, Εὐρ. 1. Τ. 216, Τρῳ. 145.
Greek Monolingual
δύσνυμφος, -ον (Α)
(για γυναίκα) η δυστυχισμένη στον γάμο.
Greek Monotonic
δύσνυμφος: -ον (νύμφη), αυτός που είναι δυστυχισμένος στο γάμο ή στον αρραβώνα του, κακοπαντρεμένος, σε Ευρ.
Middle Liddell
δύσ-νυμφος, ον νύμφη
ill-wedded or ill-betrothed, Eur.