αὐτοτέλεστος: Difference between revisions
Τὰ μικρὰ κέρδη ζημίας μεγάλας (μείζονας βλάβας) φέρει → Minora noxas lucra maiores ferunt → Die kleinen Ränke tragen große Strafe ein
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
mNo edit summary |
||
Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''αὐτοτέλεστος:''' происшедший сам собой, т. е. непорочный ([[γόνος]] Anth.). | |elrutext='''αὐτοτέλεστος:''' [[происшедший сам собой]], т. е. [[непорочный]] ([[γόνος]] Anth.). | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls |
Revision as of 13:55, 17 November 2022
English (LSJ)
ον, self-accomplished, spontaneous, Opp.H.1.763, AP1.19.6 (Claudian.), Nonn.D.43.233, al.
Spanish (DGE)
-ον
perfecto en sí αὐτοτέλεστα καὶ αὐτόρρεκτα γένεθλα Opp.H.1.763, γόνος AP 1.19.6 (Claudian.), φυτόν Nonn.D.43.233, cf. Nonn.Par.Eu.Io.1.14.
German (Pape)
[Seite 403] durch sich selbst vollendet, γόνος Claudian. ep. (1, 19); Nonn. D. 48. 85. Vgl. αὐτόρεκτος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui s'est accompli ou s'accomplit de soi-même, spontané.
Étymologie: αὐτός, τελέω.
Russian (Dvoretsky)
αὐτοτέλεστος: происшедший сам собой, т. е. непорочный (γόνος Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
αὐτοτέλεστος: -ον, ὁ ἀφ’ ἑαυτοῦ τελούμενος, κατορθούμενος, αὐτόματος, Ὀππ. Ἁλ. 1. 763, Ἀνθ. Π. 1. 19.
Greek Monotonic
αὐτοτέλεστος: -ον (τελέω), αφ' εαυτού ολοκληρωμένος, αυθόρμητος, αυτόματος, σε Ανθ.
Middle Liddell
τελέω
self-accomplished, spontaneous, Anth.