διαχαίνω: Difference between revisions
κάμψαι διαύλου θάτερον κῶλον πάλιν → bend back along the second turn of the race, turning the bend and coming back for the second leg of the double run, run the homeward course, retrace one's steps
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1") |
||
Line 6: | Line 6: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''διαχαίνω:'''<br /><b class="num">1 | |elrutext='''διαχαίνω:'''<br /><b class="num">1</b> [[разевать пасть]] (οἱ κροκόδειλοι διαχανόντες Plut.);<br /><b class="num">2</b> [[раскрываться]] (ἡ [[κόγχη]] διακεχῃνυῖα Plut.). | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls |
Revision as of 13:25, 25 November 2022
German (Pape)
[Seite 613] aus einander klaffen, den Mund öffnen; διακεχηνυῖα, Plut. sol. an. 30; διαχανόντες, 23.
French (Bailly abrégé)
ao.2 διέχανον, pf. διακέχηνα;
s'entrouvrir.
Étymologie: διά, χαίνω.
Russian (Dvoretsky)
διαχαίνω:
1 разевать пасть (οἱ κροκόδειλοι διαχανόντες Plut.);
2 раскрываться (ἡ κόγχη διακεχῃνυῖα Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
διαχαίνω: διαχάσκω, λίαν χαίνω, Πλούτ. 2. 976Β, 980Β.
Spanish (DGE)
• Morfología: [v. pas. aor. inf. διαχῆναι Euagr.Schol.HE 1.17]
1 abrirse, agrietarse ἀρτίσκον Hp.Steril.216, ὁ στρογγύλος ὁ ὑποκάτω τοῦ ἄνθους Thphr.HP 7.13.2, ἡ οἰκοδομή, κἂν μικρὸν διαχάνῃ Chrys.M.61.73, ὥστε μὴ διαχαίνειν τὸ μεταξὺ τοῦ πρέμνου καὶ τοῦ κλήματος Gp.4.12.15
•tb. en v. med.-pas. (ὡς εἰπεῖν) διαχῆναι τὴν γῆν Euagr.Sch.l.c.
2 fig. abrirse, dirigirse πρὸς τοῦτο (τὸ σῶμα) διαχαίνοντες Dam.in Phd.166.