πεμπτέος: Difference between revisions
From LSJ
Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
|||
| Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[πεμπτέος]], η, ον, verb. adj. of [[πέμπω]]<br /><b class="num">I.</b> to be sent, Luc.<br /><b class="num">II.</b> πεμπτέον, one must [[send]], Xen. | |mdlsjtxt=[[πεμπτέος]], η, ον, verb. adj. of [[πέμπω]]<br /><b class="num">I.</b> [[to be sent]], [[Luc]].<br /><b class="num">II.</b> πεμπτέον, one must [[send]], Xen. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 10:38, 30 November 2022
English (LSJ)
α, ον, A to be sent, Luc.Phal.1.11. II πεμπτέον, one must send, X.Cyr.8.1.11.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
adj. verb. de πέμπω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πεμπτέος -α -ον, adj. verb. van πέμπω, te zenden, die gezonden moet worden.
Russian (Dvoretsky)
πεμπτέος: adj. verb. к πέμπω.
Greek Monotonic
πεμπτέος: -α, -ον, ρημ. επίθ. του πέμπω·
I. αυτός που πρέπει να σταλεί, σε Λουκ.
II. πεμπτέον, αυτό που κάποιος πρέπει να στείλει, σε Ξεν.
Greek (Liddell-Scott)
πεμπτέος: -α, -ον, ῥηματ. ἐπίθετ. τοῦ πέμπω, ὂν δεῖ πέμπειν, Λουκ. Φαλ. 11. ΙΙ. πεμπτέον, δεῖ πέμπειν, Ξεν. Κύρ. 8. 1, 11.
Middle Liddell
πεμπτέος, η, ον, verb. adj. of πέμπω
I. to be sent, Luc.
II. πεμπτέον, one must send, Xen.
