μειλικτήριος: Difference between revisions
Ψευδόμενος οὐδεὶς λανθάνει πολὺν χρόνον → Diu latere non queunt mendacia → Kein Lügner bleibt auf lange Zeit hin unentdeckt
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(sc. " to "(''sc.'' ") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=meiliktirios | |Transliteration C=meiliktirios | ||
|Beta Code=meilikth/rios | |Beta Code=meilikth/rios | ||
|Definition=ον, [[able to soothe]], εὐχαί Suid. [[sub verbo|s.v.]] [[Ποντίφιξ]]: Subst. [[μειλικτήρια]] (sc. [[ἱερά]]), τά, [[propitiations]], νεκροῖσι <span class="bibl">A.<span class="title">Pers.</span>610</span>; cf. [[μείλιγμα]] <span class="bibl">1.2</span>. | |Definition=ον, [[able to soothe]], εὐχαί Suid. [[sub verbo|s.v.]] [[Ποντίφιξ]]: Subst. [[μειλικτήρια]] (''[[sc.]]'' [[ἱερά]]), τά, [[propitiations]], νεκροῖσι <span class="bibl">A.<span class="title">Pers.</span>610</span>; cf. [[μείλιγμα]] <span class="bibl">1.2</span>. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[μειλικτήριος]], ον [[μειλίσσω]]<br />[[able]] to [[soothe]]: [[μειλικτήρια]] (sc. [[ἱερά]]), τά, propitiations, Aesch. | |mdlsjtxt=[[μειλικτήριος]], ον [[μειλίσσω]]<br />[[able]] to [[soothe]]: [[μειλικτήρια]] (''[[sc.]]'' [[ἱερά]]), τά, propitiations, Aesch. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 11:25, 30 November 2022
English (LSJ)
ον, able to soothe, εὐχαί Suid. s.v. Ποντίφιξ: Subst. μειλικτήρια (sc. ἱερά), τά, propitiations, νεκροῖσι A.Pers.610; cf. μείλιγμα 1.2.
German (Pape)
[Seite 115] zum Versöhnen, Beruhigen geeignet, τὰ μειλικτήρια, Sühnopfer, φέρουσα νεκροῖσι, Aesch. Pers. 602.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
propre à adoucir, à apaiser.
Étymologie: μειλίσσω.
Greek (Liddell-Scott)
μειλικτήριος: -ον, πραϋντικός, ἱκανὸς νὰ πραΰνῃ, εὐχὰς γὰρ οὗτος (ὁ ποντίφιξ) πρὸς τῷ ποταμῷ μειλικτηρίους ποιησάμενος κτλ. Σουΐδ. ἐν λ. Ποντίφιξ: ― μειλικτήρια (ἐξυπ. ἱερά), τά, ἱλαστήριοι θυσίαι, Αἰσχύλ. Πέρσ. 610· πρβλ. μείλιγμα Ι. 2.
Greek Monolingual
μειλικτήριος, -ον (Α)
1. αυτός που είναι κατάλληλος ή ικανός να πραΰνει, εξιλεωτικός
2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τὰ μειλικτήρια
εξιλεωτικές ή εξιλαστήριες θυσίες («ἅπερ νεκροῖσι μειλικτήρια, βοός τ' ἀφ' ἁγνῆς λευκόν... γάλα», Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < μειλίσσω «ευφραίνω» + επίθημα -τήριος (πρβλ. καθαρ-τήριος)].
Greek Monotonic
μειλικτήριος: -ον (μειλίσσω), ικανός να καταπραΰνει, μειλικτήρια (δηλ. ἱερά), τά, εξευμενισμοί, εξιλασμοί.
Middle Liddell
μειλικτήριος, ον μειλίσσω
able to soothe: μειλικτήρια (sc. ἱερά), τά, propitiations, Aesch.
