ὀνοτάζω: Difference between revisions
mNo edit summary |
mNo edit summary |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=onotazo | |Transliteration C=onotazo | ||
|Beta Code=o)nota/zw | |Beta Code=o)nota/zw | ||
|Definition=like [[ὄνομαι]], [[blame]], h.Merc.30; [[σκολιῶς]] ὀνοτάζω <span class="bibl">Hes.<span class="title">Op.</span>258</span> :— Med., <b class="b3">γάμον ὀνοταζόμεναι</b> [[abominating]] it, <span class="bibl">A.<span class="title">Supp.</span>10c</span>odd. [[ὀνοταστός]], ή, όν, [[οὐκ | |Definition=like [[ὄνομαι]], [[blame]], h.Merc.30; [[σκολιῶς]] ὀνοτάζω <span class="bibl">Hes.<span class="title">Op.</span>258</span> :— Med., <b class="b3">γάμον ὀνοταζόμεναι</b> [[abominating]] it, <span class="bibl">A.<span class="title">Supp.</span>10c</span>odd. [[ὀνοταστός]], ή, όν, [[οὐκ ὀνοταστόν]] = [[not to be made light of]], prob. cj. in <span class="bibl"><span class="title">h.Ven.</span>254</span>. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 09:02, 28 December 2022
English (LSJ)
like ὄνομαι, blame, h.Merc.30; σκολιῶς ὀνοτάζω Hes.Op.258 :— Med., γάμον ὀνοταζόμεναι abominating it, A.Supp.10codd. ὀνοταστός, ή, όν, οὐκ ὀνοταστόν = not to be made light of, prob. cj. in h.Ven.254.
German (Pape)
[Seite 350] = ὄνομαι, tadeln, schmähen; H. h. Merc. 30; σκολιῶς, Hes. O. 260. – Eben so im med., γάμον ὀνοταζόμεναι, verschmähend, Aesch. Suppl. 10; Ion bei Phot., der ἐκφαυλίζεσθαι erkl.
French (Bailly abrégé)
injurier, traiter avec mépris;
Moy. ὀνοτάζομαι m. sign.
Étymologie: ὄνομαι.
Russian (Dvoretsky)
ὀνοτάζω: тж. med. с презрением отвергать или с негодованием отвергать (σύμβολον HH; γάμον Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
ὀνοτάζω: ὡς τὸ ὄνομαι, μέμφομαι, ψέγω, Ὕμν. Ὁμηρ. εἰς Ἑρμ. 30· σκολιῶς ὀν. Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 256. - Μέσ., γάμον ὀνοταζόμεναι, βδελυττόμεναι, ἀποστρεφόμεναι, Αἰσχύλ. Ἱκ. 11.
Greek Monolingual
ὀνοτάζω (Α) ονοτός
(ποιητ.. τ.)
1. όνομαι, μέμφομαι, ψέγω
2. μέσ. ονοτάζομαι
αποστρέφομαι, βδελύσσομαι («γάμον Αἰγύπτου παίδων ἀσεβῆ τ' ὀνοταζόμεναι», Αισχύλ.).
Greek Monotonic
ὀνοτάζω: = ὄνομαι, κατηγορώ, σε Ομηρ. Ύμν., Ησίοδ.